Quo Primum
Bulla papieska św. Piusa V o ogłoszeniu zreformowanego i skodyfikowanego Missale Romanum w dniu 14 lipca 1570 r.
Od samego początku, po naszym wyniesieniu na najwyższe apostolstwo, z radością skierowaliśmy nasze myśli i energie, i skierowaliśmy wszystkie myśli na te sprawy, które dotyczyły zachowania czystej liturgii, i staraliśmy się z Bożą pomocą wszelkimi sposobami w naszej mocy , aby osiągnąć ten cel. Albowiem oprócz innych dekretów świętego Soboru Trydenckiego, istniały wymagania, abyśmy zrewidowali i przeredagowali święte księgi: Katechizm, Mszał i Brewiarz. Z Katechizmem wydanym dla pouczenia wiernych z Bożą pomocą i Brewiarzem gruntownie zrewidowanym dla godnej chwały Bożej, aby Mszał i Brewiarz pozostawały w doskonałej harmonii,
Dlatego postanowiliśmy powierzyć tę pracę uczonym mężczyznom z naszego wyboru. Bardzo starannie zestawili całą swoją pracę ze starożytnymi kodeksami w Naszej Bibliotece Watykańskiej oraz z wiarygodnymi, zachowanymi lub poprawionymi kodeksami z innych miejsc. Poza tym ludzie ci konsultowali się z dziełami starożytnych i uznanych autorów, dotyczących tych samych świętych obrzędów; iw ten sposób przywrócili sam Mszał pierwotną formę i ryt świętych Ojców. Kiedy ta praca była wielokrotnie przeglądana i dalej poprawiana, po poważnych studiach i przemyśleniach, nakazaliśmy, aby gotowy produkt został wydrukowany i opublikowany tak szybko, jak to możliwe, aby wszyscy mogli cieszyć się owocami tej pracy; iw ten sposób księża będą wiedzieli, jakich modlitw użyć i jakich obrzędów i ceremonii muszą odtąd przestrzegać podczas odprawiania Mszy. .
Niech wszyscy wszędzie przyjmują i zachowują to, co zostało przekazane przez Święty Kościół Rzymski, Matkę i Nauczycielkę innych Kościołów, a Msze Święte nie mogą być śpiewane ani czytane według innej formuły niż ta z tego Mszału opublikowanego przez Nas. Zarządzenie to stosuje się odtąd, teraz i na zawsze, we wszystkich prowincjach świata chrześcijańskiego, do wszystkich patriarchów, kościołów katedralnych, kolegialnych i parafialnych, zarówno świeckich, jak i zakonnych, zarówno męskich, jak i żeńskich — nawet zakonów wojskowych — i kościołów lub kaplic bez konkretnego zgromadzenia, w których Msze konwentualne są śpiewane na głos w chórze lub czytane prywatnie zgodnie z obrzędami i zwyczajami Kościoła rzymskiego. Mszału tego mają używać wszystkie Kościoły, nawet te, które z ich upoważnienia są zwolnione, czy to na mocy indultu apostolskiego, zwyczaju czy przywileju,
Tylko ten nowy ryt ma być stosowany, chyba że aprobata dla praktyki odmawiania Mszy w inny sposób została udzielona w samym czasie ustanowienia i zatwierdzenia Kościoła przez Stolicę Apostolską co najmniej 200 lat temu, lub jeśli panował zwyczaj podobnego rodzaj, który jest nieprzerwanie obserwowany przez okres nie krótszy niż 200 lat, przy czym w większości przypadków w żaden sposób nie cofamy ich wyżej wymienionych przywilejów lub zwyczajów. Jeśli jednak ten Mszał, który uznaliśmy za stosowny do opublikowania, bardziej odpowiada tym ostatnim, udzielamy im pozwolenia na odprawianie Mszy św. zgodnie z jej rytem, pod warunkiem, że uzyskają zgodę swojego biskupa lub prałata lub całej ich Kapituły, wszystko w przeciwnym razie.
Wszystkim innym Kościołom, o których mowa powyżej, odmawia się jednak stosowania innych Mszałów, które należy całkowicie i bezwzględnie zaniechać; mając na uwadze, że na mocy niniejszej Konstytucji, która będzie obowiązywać odtąd, teraz i na zawsze, nakazujemy i nakazujemy, aby do naszego niedawno opublikowanego Mszału nie było nic dodawane, nic w nim nie pominięte, ani cokolwiek w nim zmieniane pod karą Naszego niezadowolenie.
Szczególnie nakazujemy każdemu patriarsze, administratorowi i wszystkim innym osobom lub jakiejkolwiek godności kościelnej, jaką mogą być, niezależnie od tego, czy są kardynałami Świętego Kościoła Rzymskiego, czy też posiadają jakikolwiek inny stopień lub przewagę, i nakazujemy im na mocy święte posłuszeństwo w intonowaniu lub czytaniu Mszy zgodnie z obrzędem, sposobem i normą niniejszym ustanowionym przez Nas, a następnie zaprzestanie i całkowite odrzucenie wszystkich innych rubryk i obrzędów innych Mszałów, bez względu na to, jak starożytne, które zwyczajowo przestrzegali; i nie wolno im odprawiać Mszy św. ośmielać się wprowadzać jakichkolwiek ceremonii lub odmawiać innych modlitw niż te zawarte w tym Mszale.
Ponadto, przez te prezenty [niniejsze prawo], na mocy Naszego apostolskiego autorytetu, na zawsze przyznajemy i przyznajemy, że do intonowania lub czytania Mszy w jakimkolwiek kościele, niniejszy Mszał będzie odtąd przestrzegany bezwzględnie, bez żadnych skrupułów. sumienia lub strachu przed poniesieniem jakiejkolwiek kary, wyroku lub cenzury i mogą być swobodnie i zgodnie z prawem używane. Przełożeni, administratorzy, kanonicy, kapelani i inni księża świeccy lub zakonnicy, bez względu na ich tytuł, nie są zobowiązani do sprawowania Mszy Świętej inaczej, niż to nakazane przez Nas. Podobnie oświadczamy i nakazujemy, aby nikogo nie zmuszano lub zmuszano do zmiany tego Mszału i że niniejszy dokument nie może być odwołany ani zmieniony, ale pozostaje zawsze ważny i zachowuje pełną moc niezależnie od poprzednich konstytucji i dekretów Stolicy Apostolskiej.
Jest więc Naszą wolą i tym samym autorytetem orzekamy, że po opublikowaniu niniejszej Konstytucji i wydania Mszału kapłani Kurii Rzymskiej są zobowiązani po trzydziestu dniach do intonowania lub czytania Mszy świętej zgodnie z to; wszystkie inne na południe od Alp, po trzech miesiącach; a poza Alpami albo w ciągu sześciu miesięcy, albo gdy Mszał będzie dostępny w sprzedaży. Dlatego też, aby Mszał był zachowany w stanie nienaruszonym na całym świecie i był wolny od wad i błędów, karą za nieprzestrzeganie dla drukarzy, zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio podległych naszemu panowaniu i władzy Świętego Kościoła Rzymskiego, będzie przepadkiem. ich książek i grzywna w wysokości stu złotych dukatów, płatna ipso factodo Skarbca Apostolskiego. Ponadto, jeśli chodzi o tych, którzy znajdują się w innych częściach świata, karą jest ekskomunika latae sententiae i inne kary, jakie według Nas mogą być nałożone; i postanawiamy na mocy tego prawa, że nie mogą ośmielać się ani ośmielać się drukować, publikować lub sprzedawać, lub w jakikolwiek sposób przyjmować książek tego rodzaju bez naszej zgody i zgody lub bez wyraźnej zgody komisarzy apostolskich tych miejsca, które zostaną przez Nas wyznaczone. Wspomniany drukarz musi otrzymać standardowy Mszał i wiernie się z nim zgadzać iw żaden sposób nie odbiegać od Mszału Rzymskiego o dużej czcionce ( secundum magnum impressionem ).
W związku z tym, ponieważ niniejsze oświadczenie byłoby trudne do rozesłania do wszystkich części świata chrześcijańskiego i jednocześnie wszędzie ujrzało światło dzienne, zalecamy, aby jak zwykle zostało ono wywieszone i opublikowane u drzwi Bazyliki Księcia Apostołów, także w Kancelarii Apostolskiej i na ulicy Campo Flora; ponadto nakazujemy, aby drukowane kopie tego samego edyktu, podpisane przez notariusza i poświadczone przez dostojnika kościelnego, miały tę samą niewątpliwą ważność wszędzie i w każdym narodzie, jak gdyby nasz rękopis był tam pokazany. Dlatego nikomu nie wolno zmieniać tego zawiadomienia o Naszym zezwoleniu, ustawie, zarządzeniach, nakazach, nakazach, przyznaniu, indultach, deklaracjach, testamentach, dekretach i zakazach.
Dan u św. Piotra w roku Wcielenia Pańskiego 1570, 14 lipca, piątego roku Naszego Pontyfikatu.
Powiązane linki
- Legitymacja Quo Primum
- KSIĄŻKA: Krótka historia mszy rzymskiej
=======
Quo Primum
Papal bull of Pope St. Pius V for the promulgation of the reformed and codified Missale Romanum on July 14, 1570.
From the very first, upon Our elevation to the chief Apostleship, We gladly turned our mind and energies and directed all out thoughts to those matters which concerned the preservation of a pure liturgy, and We strove with God's help, by every means in our power, to accomplish this purpose. For, besides other decrees of the sacred Council of Trent, there were stipulations for Us to revise and re-edit the sacred books: the Catechism, the Missal and the Breviary. With the Catechism published for the instruction of the faithful, by God's help, and the Breviary thoroughly revised for the worthy praise of God, in order that the Missal and Breviary may be in perfect harmony, as fitting and proper—for its most becoming that there be in the Church only one appropriate manner of reciting the Psalms and only one rite for the celebration of Mass—We deemed it necessary to give our immediate attention to what still remained to be done, viz, the re-editing of the Missal as soon as possible.
Hence, We decided to entrust this work to learned men of our selection. They very carefully collated all their work with the ancient codices in Our Vatican Library and with reliable, preserved or emended codices from elsewhere. Besides this, these men consulted the works of ancient and approved authors concerning the same sacred rites; and thus they have restored the Missal itself to the original form and rite of the holy Fathers. When this work has been gone over numerous times and further emended, after serious study and reflection, We commanded that the finished product be printed and published as soon as possible, so that all might enjoy the fruits of this labor; and thus, priests would know which prayers to use and which rites and ceremonies they were required to observe from now on in the celebration of Masses.
Let all everywhere adopt and observe what has been handed down by the Holy Roman Church, the Mother and Teacher of the other churches, and let Masses not be sung or read according to any other formula than that of this Missal published by Us. This ordinance applies henceforth, now, and forever, throughout all the provinces of the Christian world, to all patriarchs, cathedral churches, collegiate and parish churches, be they secular or religious, both of men and of women—even of military orders—and of churches or chapels without a specific congregation in which conventual Masses are sung aloud in choir or read privately in accord with the rites and customs of the Roman Church. This Missal is to be used by all churches, even by those which in their authorization are made exempt, whether by Apostolic indult, custom, or privilege, or even if by oath or official confirmation of the Holy See, or have their rights and faculties guaranteed to them by any other manner whatsoever.
This new rite alone is to be used unless approval of the practice of saying Mass differently was given at the very time of the institution and confirmation of the church by Apostolic See at least 200 years ago, or unless there has prevailed a custom of a similar kind which has been continuously followed for a period of not less than 200 years, in which most cases We in no wise rescind their above-mentioned prerogative or custom. However, if this Missal, which we have seen fit to publish, be more agreeable to these latter, We grant them permission to celebrate Mass according to its rite, provided they have the consent of their bishop or prelate or of their whole Chapter, everything else to the contrary notwithstanding.
All other of the churches referred to above, however, are hereby denied the use of other missals, which are to be discontinued entirely and absolutely; whereas, by this present Constitution, which will be valid henceforth, now, and forever, We order and enjoin that nothing must be added to Our recently published Missal, nothing omitted from it, nor anything whatsoever be changed within it under the penalty of Our displeasure.
We specifically command each and every patriarch, administrator, and all other persons or whatever ecclesiastical dignity they may be, be they even cardinals of the Holy Roman Church, or possessed of any other rank or pre-eminence, and We order them in virtue of holy obedience to chant or to read the Mass according to the rite and manner and norm herewith laid down by Us and, hereafter, to discontinue and completely discard all other rubrics and rites of other missals, however ancient, which they have customarily followed; and they must not in celebrating Mass presume to introduce any ceremonies or recite any prayers other than those contained in this Missal.
Furthermore, by these presents [this law], in virtue of Our Apostolic authority, We grant and concede in perpetuity that, for the chanting or reading of the Mass in any church whatsoever, this Missal is hereafter to be followed absolutely, without any scruple of conscience or fear of incurring any penalty, judgment, or censure, and may freely and lawfully be used. Nor are superiors, administrators, canons, chaplains, and other secular priests, or religious, of whatever title designated, obliged to celebrate the Mass otherwise than as enjoined by Us. We likewise declare and ordain that no one whosoever is forced or coerced to alter this Missal, and that this present document cannot be revoked or modified, but remain always valid and retain its full force notwithstanding the previous constitutions and decrees of the Holy See, as well as any general or special constitutions or edicts of provincial or synodal councils, and notwithstanding the practice and custom of the aforesaid churches, established by long and immemorial prescription—except, however, if more than two hundred years' standing.
It is Our will, therefore, and by the same authority, We decree that, after We publish this constitution and the edition of the Missal, the priests of the Roman Curia are, after thirty days, obliged to chant or read the Mass according to it; all others south of the Alps, after three months; and those beyond the Alps either within six months or whenever the Missal is available for sale. Wherefore, in order that the Missal be preserved incorrupt throughout the whole world and kept free of flaws and errors, the penalty for nonobservance for printers, whether mediately or immediately subject to Our dominion, and that of the Holy Roman Church, will be the forfeiting of their books and a fine of one hundred gold ducats, payable ipso facto to the Apostolic Treasury. Further, as for those located in other parts of the world, the penalty is excommunication latae sententiae, and such other penalties as may in Our judgment be imposed; and We decree by this law that they must not dare or presume either to print or to publish or to sell, or in any way to accept books of this nature without Our approval and consent, or without the express consent of the Apostolic Commissaries of those places, who will be appointed by Us. Said printer must receive a standard Missal and agree faithfully with it and in no wise vary from the Roman Missal of the large type (secundum magnum impressionem).
Accordingly, since it would be difficult for this present pronouncement to be sent to all parts of the Christian world and simultaneously come to light everywhere, We direct that it be, as usual, posted and published at the doors of the Basilica of the Prince of the Apostles, also at the Apostolic Chancery, and on the street at Campo Flora; furthermore, We direct that printed copies of this same edict signed by a notary public and made official by an ecclesiastical dignitary possess the same indubitable validity everywhere and in every nation, as if Our manuscript were shown there. Therefore, no one whosoever is permitted to alter this notice of Our permission, statute, ordinance, command, precept, grant, indult, declaration, will, decree, and prohibition. Should know that he will incur the wrath of Almighty God and of the Blessed Apostles Peter and Paul.
Given at St. Peter's in the year of the Lord's Incarnation, 1570, on the 14th of July of the Fifth year of Our Pontificate.
https://sspx.org/en/quo-primum
