BlackRock i sprzedaż Ukrainy kapitałowi ponadnarodowemu

di Fabrizio Poggi per l'AntiDiplomatico

Lo scorso 8 maggio il governo golpista di Kiev e l'americana BlackRock Financial Market Advisory hanno sottoscritto l'accordo sul “Fondo di sviluppo dell'Ucraina”. Formalmente, dovrebbe trattarsi di attività tese ad attirare investimenti nel settore energetico, nelle infrastrutture, nell'agricoltura ucraine. Di fatto, si è aperta la strada alla totale svendita dei principali settori dello stato ucraino, a partire dalle preziosissime terre nere e dalla rete elettrica del paese. Da parte di Kiev, con tale accordo, si tratterebbe di saldare gli enormi debiti contratti coi creditori occidentali, soprattutto per le forniture di armi e gli “aiuti” finanziari.

Per l'esattezza, l'accordo non ha fatto che consolidare e ampliare uno stato di fatto, cioè la svendita di asset strategici ucraini avviata col precedente golpista-capo, Petro Porošenko. Ora, direttamente o indirettamente, l'elenco delle attività ucraine della BlackRock comprende titoli di società quali Metinvest, DTEK (energia), PrJSC MHP (agricoltura), Naftogaz, Ferrovie ucraine, Ukravtodor, Ukrenergo. Stando a LandMatrix, a maggio 2022, 17 milioni di ettari di terreno agricolo (su 40 designati nella banca fondiaria) erano già di proprietà di Cargill, Dupont e Monsanto.

La BlackRock è il più grande fondo di gestione patrimoniale al mondo, con un valore che allo scorso 1 gennaio era valutato in poco meno di novemila trilioni di dollari: più o meno quanto il PIL di Germania e Francia messe insieme. E, come ovvio, un così enorme valore finanziario, conferisce alla compagnia anche una corrispondente influenza politica. Azionista di tutte le principali società finanziarie e farmaceutiche, colossi militari-industriali e media, oltre che sponsor della Banca Mondiale; gestisce anche tutti i programmi del Federal Reserve System USA, per l'acquisto di obbligazioni societarie.

Ex alti funzionari della BlackRock entrano spesso alla Casa Bianca; nell'amministrazione Biden ce ne sono tre: il vice segretario al Tesoro Wally Adeyemo, Eric van Nostrand e Mike Pyle, consigliere economico capo della vicepresidente Kamala Harris. Fino a febbraio 2023, Brian Deese è stato direttore del Consiglio economico nazionale. Thomas Donilon, capo del centro studi della BlackRock, è stato a lungo consigliere per la sicurezza nazionale di Barack Obama, mentre suo fratello Mike è stato capo-stratega della campagna presidenziale di Joe Biden, dopo di che è stato nominato consigliere senior nella sua amministrazione.

Tra i top manager della compagnia, ci sono vari ex ufficiali della CIAe la società stessa finanzia il fondo di investimento “In-Q-Tel” della CIA.

I rapporti tra Kiev e BlackRock sono iniziati (quantomeno ufficialmente) nell'autunno del 2022, fino ad arrivare alla formalizzazione dell'accordo nel maggio scorso, i cui termini prevedono che la società yankee gestisca gli asset ucraini, compresi i fondi dei cosiddetti "aiuti internazionali". Di fatto, varie imprese strategiche ucraine, anche "nazionalizzate", passano ora sotto controllo transnazionale. La BlackRock gestirà il debito estero ucraino che, stando al Ministero delle finanze golpista, a fine marzo ammontava a 132 miliardi di dollari, pari al 89% del PIL.

Il funzionario dell'Istituto per USA e Canada, Vladimir Vasil'ev, ha dichiarato alle Izvestija che è molto probabile che Washington si prepari al default dell'Ucraina: in tal caso apparirebbe logico il coinvolgimento della BlackRock, per «la questione del servizio del debito e della gestione dei restanti asset». Fonti ucraine ipotizzano che nell'accordo siano coinvolti vari personaggi a più riprese accusati di corruzione: tra gli altri, l'ex capo della Banca nazionale, Valerija Gontareva, l'ex Ministra delle finanze Natal'ja Jaresko (cittadina USA), il miliardario Viktor Pinchuk.

In questo contesto, osserva sulle Izvestija Andrej Kuzmak, indicativi appaiono i dati di Forbes, secondo cui lo stesso golpista-capo, Vladimir Zelenskij, nel 2022 avrebbe più che raddoppiato le proprie fortune: da 650 milioni a 1,5 miliardi di dollari.

La situazione che si sta verificando ora con l'Ucraina golpista, ricorda il ricercatore Aleksandr Dudchak, non è nuova: Kiev non sarà in grado di saldare i debiti, ma i “partner” occidentali possono rifarsi accaparrando asset o terre; è già successo: «nel 2010 Berlino esortava Atene a cominciare a vendere proprietà statali e isole disabitate, per coprire i debiti del Paese. Ma questo non preoccupa la leadership» nazi-golpista. Kuzmak ricorda anche i casi di Argentina, Ecuador o Messico: nell'ultimo caso, la BlackRock ha ottenuto la gestione dell'intero sistema pensionistico del paese.

Su Forbes.ru, Ekaterina Khabidulina ricorda che nella creazione del cosiddetto “Fondo di sviluppo dell'Ucraina”, oltre alla BlackRock, è coinvolta anche la JPMorgan Chase. Gli investimenti attratti dal Fondo – quantomeno, quelli che potrebbero rimanere disponibili dopo aver riempito le tasche di ras golpisti grandi e piccoli - dovrebbero servire a ripristinare l'Ucraina alla fine del conflitto: a marzo scorso, la Banca mondiale stimava una necessità di 411 miliardi di dollari; ma, da allora, le distruzioni della guerra sono cresciute e chissà quanto dovranno ancora crescere.

Da parte russa, a proposito di tale “accordo” tra Kiev e BlackRock, nel maggio scorso il segretario del consiglio di sicurezza, Nikolaj Patrušev aveva detto che nei piani yankee non rientra «la conservazione dell'Ucraina in quanto stato».

Fondi quali Blackrock o Franklin Templeton, dichiara a Life.ru il politologo ucraino Aleksandr Rodžers, sono i cosiddetti “avvoltoi”, specializzati nell'acquisto di beni a basso prezzo, specialmente dopo fallimenti, insolvenze, ecc., che li deprezzano. Per quanto riguarda l'Ucraina, dopo il colpo di stato e gli eventi successivi, i resti di imprese e terre ucraine verranno presi praticamente per niente, per essere poi rivenduti: «Zelenskij se ne rende conto? Penso di si. Ma a lui non importa, riceverà la sua tangente dalla transazione e la trasferirà su un conto offshore britannico».

Quantomeno bizzarra la tesi del politologo Aleksej Martynov, secondo cui i moderni territori ucraini, per condizioni climatiche, sono tra i più favorevoli alla vita umana; la maggior parte dell'Ucraina è ai margini della piattaforma tettonica est-europea e, afferma Martynov, col tempo la maggior parte dell'Europa occidentale finirà sommersa: allora, «correranno tutti da noi. C'è una teoria secondo cui tutto questo baccanale sull'indipendenza ucraina non sia altro che un “repulisti” di territori per la futura "arca europea"». Secondo la “versione di Martynov”, le compagnie americane non fanno altro che ripulire i territori ucraini acquisiti e in cui non è affatto necessaria la presenza di «così tanti ucraini, a meno che non si tratti di personale di servizio o incubatrici di maternità surrogata per partorire veri ariani. Probabilmente rimarranno 300-500.000 schiavi. Il resto viene ora eliminato con la guerra».

Sulla scia dei paragoni “ariani”, il capo della società privata di intelligence “R-Tekhno”, Roman Romacev, afferma che l'Ucraina non è che un “progetto commerciale”: basti ricordare «cosa fece Hitler quando invase l'Ucraina: prima di tutto iniziò a portar via terra nera coi treni. Gli americani usano una tecnica diversa: hanno acquistato le terre cui sono interessati. Ora vogliono spostare il fronte quanto più possibile a est, perché è là che si trovano le terre nere. Società come la BlackRock sono i beneficiari del conflitto, che ha costretto Kiev alla svendita di ottime terre».

L'Ucraina è indebitata fino al collo, afferma Gevorg Mirzajan, dell'Università finanziaria: deve restituire i finanziamenti e per farlo svende ai partner occidentali le migliori risorse; in altre parole, si tratta di un «ritorno del debito in natura. A livello mondiale, crescono i prezzi dei prodotti agricoli; ma le imprese americane sono comunque a rischio, perché nessuno conosce i limiti dell'operazione speciale russa».

Secondo Aleksej Žuravlëv, vice Presidente della Commissione difesa della Duma, UE e USA sono interessati all'Ucraina esclusivamente dal punto di vista delle sue enormi risorse naturali, dall'uranio alle fertilissime terre nere. E le promesse occidentali di portare il paese «nella UE e nella NATO - senza l'intenzione di fare nulla del genere – non sono altro che la famosa carota davanti all'asino. Tutti gli "alleati" stanno solo cercando di ottenere il più possibile dal cadente granaio ucraino, che siano Polonia, Germania o Stati Uniti; per loro il tempo è prezioso, perché molto presto potrebbero non ottenere nulla».

przez Fabrizio Poggi dla AntiDiplomatic

8 maja ubiegłego roku rząd puczu w Kijowie i amerykańska firma BlackRock Financial Market Advisory podpisały porozumienie w sprawie „Funduszu Rozwoju Ukrainy”. Formalnie powinny to być działania mające na celu przyciągnięcie inwestycji w ukraińskim sektorze energetycznym, infrastrukturze i rolnictwie. W istocie otwarta została droga do całkowitej wyprzedaży głównych sektorów państwa ukraińskiego, poczynając od cennej czarnej ziemi i krajowej sieci energetycznej. Celem Kijowa tą umową byłaby spłata ogromnych długów zaciągniętych u zachodnich wierzycieli, zwłaszcza z tytułu dostaw broni i „pomocy finansowej”.

Mówiąc ściślej, porozumienie nie przyniosło nic innego, jak tylko utrwaliło i rozszerzyło stan rzeczy, czyli wyprzedaż ukraińskich aktywów strategicznych zapoczątkowaną przez poprzedniego przywódcę puczu Petra Poroszenkę. Teraz, bezpośrednio lub pośrednio, na liście ukraińskich aktywów BlackRock znajdują się akcje takich firm jak Metinvest, DTEK (energia), PrJSC MHP (rolnictwo), Naftogaz, Koleje Ukraińskie, Ukravtodor, Ukrenergo. Według LandMatrix według stanu na maj 2022 r. 17 mln hektarów gruntów rolnych (spośród 40 wyznaczonych w banku ziemi) należało już do firm Cargill, Dupont i Monsanto .

BlackRock to największy na świecie fundusz zarządzający aktywami, którego wartość na dzień 1 stycznia szacowano na niecałe dziewięć miliardów dolarów, czyli mniej więcej tyle samo, co łączny PKB Niemiec i Francji. I oczywiście tak ogromna wartość finansowa daje firmie również odpowiedni wpływ polityczny. Akcjonariusz wszystkich liczących się firm finansowych i farmaceutycznych, gigantów militarno-przemysłowych i mediów, a także sponsor Banku Światowego; zarządza także wszystkimi programami Systemu Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych dotyczącymi zakupu obligacji korporacyjnych.

Byli najwyżsi urzędnicy BlackRock często wchodzą do Białego Domu; w administracji Bidena jest trzech: zastępca sekretarza skarbu Wally Adeyemo, Eric van Nostrand i Mike Pyle, główny doradca ekonomiczny wiceprezydent Kamali Harris. Do lutego 2023 r. Brian Deese pełnił funkcję dyrektora Krajowej Rady Ekonomicznej. Thomas Donilon, szef centrum badawczego BlackRock, przez długi czas był doradcą Baracka Obamy ds. bezpieczeństwa narodowego, natomiast jego brat Mike był głównym strategiem kampanii prezydenckiej Joe Bidena, po czym został mianowany starszym doradcą w swojej administracji.

Wśród kadry kierowniczej firmy znajduje się kilku byłych funkcjonariuszy CIA, a sama firma finansuje fundusz inwestycyjny CIA „In-Q-Tel”.

Relacje Kijowa z BlackRock rozpoczęły się (przynajmniej oficjalnie) jesienią 2022 roku, aż do sformalizowania porozumienia w maju ubiegłego roku, którego warunki przewidują zarządzanie ukraińskimi aktywami przez spółkę Yankee, w tym tzw. „międzynarodowymi funduszami pomocowymi”. W rzeczywistości różne strategiczne ukraińskie przedsiębiorstwa, nawet „znacjonalizowane”, znajdują się obecnie pod kontrolą ponadnarodową. BlackRock będzie zarządzał długiem zagranicznym Ukrainy, który według Ministerstwa Finansów pod przewodnictwem puczu wyniósł na koniec marca 132 miliardy dolarów, co stanowi 89% PKB.

Urzędnik Instytutu USA i Kanady Władimir Wasiljew oświadczył Izwiestii, że jest bardzo prawdopodobne, że Waszyngton przygotowuje się na niewypłacalność Ukrainy: w tym przypadku zaangażowanie BlackRock wydawałoby się logiczne, ze względu na „kwestię obsługi długu i zarządzania pozostałym majątkiem”. Źródła ukraińskie przypuszczają, że w porozumieniu biorą udział różne osoby oskarżone o korupcję, m.in. była szefowa Narodowego Banku Polskiego Walerija Gontarewa, była minister finansów Natalja Jaresko (obywatelka USA) , miliarder Wiktor Pinczuk.

W tym kontekście – jak zauważa Andrej Kuzmak w „Izwiestii” – dane „Forbesa” wydają się orientacyjne, według których sam spiskowiec zamachu stanu, Władimir Zełenski, w 2022 r. miałby ponad dwukrotnie powiększyć swój majątek: z 650 mln do 1,5 mld dolarów.

Sytuacja, która ma miejsce obecnie w związku z planowaniem zamachu stanu na Ukrainie, przypomina badacz Aleksandr Dudchak, nie jest nowa: Kijów nie będzie w stanie spłacić swoich długów, ale zachodni „partnerzy” mogą to nadrobić, przejmując aktywa lub ziemię; to już się wydarzyło: „w 2010 roku Berlin nalegał, aby Ateny rozpoczęły sprzedaż majątków państwowych i niezamieszkanych wysp w celu pokrycia długów kraju. Ale to nie martwi przywódców nazistowskiego zamachu stanu. Kuzmak przywołuje także przypadki Argentyny, Ekwadoru czy Meksyku: w tym ostatnim przypadku BlackRock przejął zarządzanie całym systemem emerytalnym kraju.

Na Forbes.ru Ekaterina Khabidulina wspomina, że ​​w tworzenie tzw. „Funduszu Rozwoju Ukrainy” oprócz BlackRock zaangażowany jest także JPMorgan Chase. Inwestycje przyciągnięte przez Fundusz – przynajmniej te, które mogłyby pozostać dostępne po napełnieniu kieszeni dużych i małych spiskowców zamachu stanu – powinny służyć odbudowie Ukrainy po zakończeniu konfliktu: w marcu ubiegłego roku Bank Światowy oszacował zapotrzebowanie na 411 osób miliard dolarów; ale od tego czasu wzrosło zniszczenie wojny i kto wie, o ile jeszcze będzie musiało wzrosnąć.

Ze strony rosyjskiej, odnosząc się do tego „porozumienia” między Kijowem a BlackRock, w maju ubiegłego roku sekretarz Rady Bezpieczeństwa Nikołaj Patruszew powiedział, że plany Jankesów nie obejmują „utrzymania Ukrainy jako państwa”.

Fundusze takie jak Blackrock czy Franklin Templeton, jak mówi Life.ru ukraiński politolog Aleksandr Rodžers, to tzw. „sępy”, specjalizujące się w kupowaniu aktywów po niskich cenach, szczególnie po bankructwach, niewypłacalności itp., które je deprecjonują. Jeśli chodzi o Ukrainę, to po zamachu stanu i późniejszych wydarzeniach resztki ukraińskich przedsiębiorstw i ziemie zostaną praktycznie za darmo odebrane i później odsprzedane: „Czy Zełenski zdaje sobie z tego sprawę? Myślę, że tak. Ale go to nie obchodzi, otrzyma łapówkę z transakcji i przeleje ją na brytyjskie konto zagraniczne.”

Co najmniej dziwna jest teza politologa Alekseja Martynowa, według której współczesne terytoria ukraińskie ze względu na warunki klimatyczne należą do najkorzystniejszych dla życia ludzkiego; większość Ukrainy znajduje się na skraju wschodnioeuropejskiego szelfu tektonicznego i, jak mówi Martynow, z czasem większość Europy Zachodniej zostanie zanurzona: wtedy „wszyscy przybiegną do nas. Istnieje teoria, według której całe to gadanie o niepodległości Ukrainy to nic innego jak „oczyszczenie” terytoriów pod przyszłą „europejską arkę”. Według „wersji Martynova” amerykańskie firmy nie robią nic innego, jak tylko sprzątają nabyte terytoria ukraińskie, na których obecność „tak dużej liczby Ukraińców wcale nie jest konieczna, chyba że to personel służbowy lub inkubatory macierzyństwa zastępczego rodzą prawdziwych Aryjczyków. Prawdopodobnie pozostanie 300-500 000 niewolników. Reszta jest obecnie eliminowana w drodze wojny.”

W następstwie porównań z „aryjskimi” szef prywatnej firmy wywiadowczej „R-Techno” Roman Romacew twierdzi, że Ukraina to nic innego jak „projekt komercyjny”: przypomnijcie sobie tylko, „co Hitler zrobił, kiedy najechał Ukrainę: po pierwsze przede wszystkim zaczął wywozić czarną ziemię pociągiem. Amerykanie stosują inną technikę: kupili interesujące ich ziemie. Teraz chcą przesunąć front jak najdalej na wschód, bo tam są czarne ziemie. Firmy takie jak BlackRock są beneficjentami konfliktu, który zmusił Kijów do sprzedaży najlepszych gruntów.”

Ukraina jest po uszy zadłużona, mówi Gevorg Mirzajan z Uniwersytetu Finansowego: musi spłacić pożyczki i w tym celu sprzedaje swoje najlepsze zasoby zachodnim partnerom; innymi słowy jest to „spłata długu w naturze”. Na poziomie globalnym ceny produktów rolnych rosną; ale amerykańskie przedsiębiorstwa są nadal zagrożone, ponieważ nikt nie zna granic rosyjskiej operacji specjalnej.”

Według Alekseja Žuravlëva, wiceprzewodniczącego Komisji Obrony Dumy, UE i USA interesują się Ukrainą wyłącznie ze względu na jej ogromne zasoby naturalne, od uranu po bardzo żyzną czarnoziem. A zachodnie obietnice wprowadzenia tego kraju „do UE i NATO – bez zamiaru zrobienia czegokolwiek takiego – to nic innego jak słynna marchewka przed osłem. Wszyscy „sojusznicy” po prostu próbują wycisnąć jak najwięcej z rozpadającego się ukraińskiego spichlerza, czy to Polska, Niemcy czy Stany Zjednoczone; dla nich czas jest cenny, bo wkrótce mogą nie osiągnąć niczego”.