(,,,) Ciekawe jest zjawisko, ludzie świeccy w paru ośrodkach, podjęli inicjatywę, poświęcenia się Chrystusowi Królowi Polski. I natrafiło to, na poważne przeszkody i ze strony czynników kościelnych, a zwłaszcza ze strony czynników państwowych. A przecież, to jest ta sama zasada, co kult Matki Boskiej Królowej Polski. Przeciwnicy powiadają, że nic nie ma Chrystus do polityki. Podobnie i Matka Boska nic nie ma do polityki.
A jednak, nie można tak stawiać sprawy, bo to jest dalszy ciąg odsuwania religii i Chrześcijaństwa z życia publicznego, całkowicie na bok. I wynikałoby z tego, że człowiek w życiu prywatnym, może być religijny - katolik, a w życiu publicznym musi być ateistą. I nie może tam zaistnieć, nawet jakiś taki wpływ idei Chrystusa. I nawet na moralność nie może. I taki człowiek będzie, np. katolikiem w domu, ale w życiu publicznym opowie się, za zabijaniem dzieci - coś strasznego. A zaczęło się w Polsce od - Królowej Polski. (...) Za Jana Kazimierza doszło do pełnej realizacji, i to Naród pochwycił, rozwija, do dzisiaj to jest. Tego już nie kwestionuje, chociaż władze komunistyczne zabroniły pisać, zwłaszcza drukować - Królowa Polski. W Litanii Loretańskiej nie wolno było wydrukować - Królowo Polski, módl się za nami. Tym bardziej dzisiaj nie chcą, żeby Chrystus był Królem Polski. To nie znaczy, że był Polakiem Chrystus, nie znaczy, że my Go zawłaszczamy. Jeśli jest Królem Wszechświata, to jest każdego narodu Królem i naszym Królem. A nie można Go uważać, tylko jak niektórzy, że to byłby Król gdzieś kosmosu, jakiejś andromedy, pyłu międzygwiezdnego. (Jest Królem) konkretnych ludzi, przy tym jest pełna autonomia. Mianowicie, to nie jest tak, że bezpośrednio On ingeruje w nasze życie, ale przez inspiracje naszych osób, naszych dusz, naszych umysłów, serc, wpływa na lepsze życie społeczne, polityczne - konkretne życiowe. Źródło: Wojtek Mamczur
