Ciekawy art. I bardzo dobra chronologia wydarzeń, szczególnie dla ludzi młodych, którzy nie znają historii politycznej lat 60-90.
Zastanawiające jest jednak brak wymienienia zamachu na KLM 007 - Korean Air Lines Flight 007 - z sen. McDonald´em na pokładzie lub zamordowanego poza samolotem, gdzie jego lot w tym samolocie był przypuszczalnie oszustwem, to podobnie do zamachu 10 kwietnia 2010 roku – delegacja w TU-154 M do Katynia. Tam gen. Ogarkow wziął winę na siebie, samolot miał być rzekomo zestrzelony przez MIG-21. Była to zwykła farsa historii samolotu porwanego przez USA i gdzieś zniszczonego, szczątków ciał ofiar nikt nigdy nie odnalazł.
Podobnie przemilczany jest temat https://pl.wikipedia.org/wiki/Katastrofa_lotu_EgyptAir_990 EgyptAir 990, z oficerami sztabowymi armii egipskiej – ekspertami od broni nuklearnej państwa żydowskiego w Palestynie.
Można by tu dodać farsę lotu Matias'a Rust´a i jego lądowania na placu Czerwonym w Moskwie.
Sprawę może wyjaśnić nomenklatura tekstu. Autor pisze o kabalistach, a powinien pisać o żydach, którzy byli sprawcami tych wydarzeń.
Autor (prezydent Rotary) jest tym niestety podobny do polskich, tchórzliwych wymoczków blogerskich, którzy — bojąc się własnego cienia — zamiennie do nazwy „żydów” używają: Chazarów, syjonistów, usraelów i podobnych idiotyzmów. Osłabia to obraz pryncypialności Autora i rzeczowość całości.
Włączenie do textu Moskwy, Mossadu w Palestynie oraz służb niemieckich musiałoby prowadzić Autora nie do „kabalistów”, ale racjonalnych żydów, dobrych żydów, którzy mordują wszystko i wszystkich, którzy stoją im na drodze.
Red. Gazeta Warszawska
+
Jak to Rust lądował na Placu Czerwonym(Politics )... z 28 maja 1987 roku, kiedy to szkolno - treningowa cessna F-172P z 19-letnim Mathiasem Rustem na pokładzie wylądowała w pobliżu Kremla i Placu Czerwonego, co stało się sensacją na skalę światową. Urodzony ...
Inż. K. Cierpisz o dziwnej katastrofie egipskiego boeinga(Zamach)Władze egipskie nigdy nie zaakceptowały amerykańskiej wersji dotyczącej samobójstwa pilota jako przyczyny katastrofy. 31 października 1999 roku samolot egipskich linii lotniczych EgyptAir, lecący z Nowego ...
Zawiadomienie do P.G: o zamordowaniu członków delegacji do Katynia(Zamach Warszawski )... o odszkodowanie – co daje formalne świadectwo kłamstwu. Smoleńsk bardzo przypomina Sachalin w części umowy-zlecenia inscenizacji katastrofy, z przyjęciem odpowiedzialności za jej wystąpienie przez Rosję, ...
Cud Jarosława i zestrzelenie na Ukrainie(+Pugna+)... Na pokładzie znajdował się kongresman Larry McDonald , który był ostatnim antysemitą w amerykańskim establishmencie, a jak wiadomo antysemitów wolno zwalczać, pod czym podpisał się niechlubnie posoborowy ...
https://en.wikipedia.org/wiki/Larry_McDonald
|
Why the Assassination of JFK matters to us today By David Neal
To keep the peace and defend the country are a U.S. President’s primary duty.
Contrary to many shallow historians, President John F. Kennedy was not going into Vietnam with ground troops; he was pulling 1000 “advisors” out in Dec 1963, all the rest of them by 1965. (see NSAM 263). He was murdered on Nov 22, 1963, one month before the first 1000 could be pulled out. Lyndon Johnson reversed this order with NSAM273 four days after the murder and by March 1965 500,000 American soldiers were in Vietnam.
The war in Southeast Asia, as part of the Cold War Strategy, had been in the works during Eisenhower’s Presidency, and since JFK had begun to show he was not going to go along with that plan, a cabal of powerful US officials, businessmen and intelligence people in collusion with military leaders, and some foreigners, decided to remove him. They did it surreptitiously, criminally, and with sophisticated planning, and covered their tracks with the help of compliant media. (See books by John Newman, James Douglass et al.)
Since the assassination involved so much of the hierarchy of the government and private business, particularly prominent individuals associated with the Texas oil industry, intelligence, defense communities, and powerful political figures, it was essentially a "government" decision – an official act of the State. This is the basic and honest reason why, if there are papers in the archives that prove this, they cannot be released.
This coup d’état set the US on the course we’ve been on since 1963, namely hegemony and military dominance on the world stage, driven by the needs of a thriving war machine.
First, the war in Vietnam, a ten-year debacle started by Lyndon Johnson in 1964, but planned years before, made a lot of money for those who promoted it, and devastated thousands of families in America and millions of people in Southeast Asia. People who began to speak out against this war policy were removed violently: not only John F Kennedy on November 22, 1963, but Malcolm X in February 1965, Martin Luther King in April 1968, Bobby Kennedy in June 1968 and even a monk, Thomas Merton in Dec 1968, among others.
Lyndon Johnson decided not to run for President again in 1968 after nearly 28,000 Americans had been killed in Viet Nam. Richard Nixon continued the war until he was run out of office by “Watergate,” and nearly 30,000 more had been killed. Both Nixon and Ford were aware of, if not actual participants in the cabal that took over – and their policies reflected this regime change – but Ford was so bad that a relatively unknown peanut farmer, Georgia Governor Jimmy Carter, easily beat him in 1976.
George H W Bush, as Director of CIA under the short term Presidency of Gerald Ford, 1974-1976, was able to keep a lid on the CIA’s criminal and illegal activities until the Church Committee’s (1975-76) disclosures. CIA Director William Colby, after Bush’s short stint, admitted a lot of the crimes to that committee, exposing the so-called “family jewels.” Jimmy Carter’s CIA Director, Stansfield Turner, did some major house cleaning at the agency after this disclosure. Colby later probably paid with this life in a strange drowning incident in 1996 for his honesty, as he began to publicly question and discuss controversies surrounding the Franklin Scandal, among others.
The 1980 “October Surprise” was a secret deal facilitated by future CIA Director Bill Casey and Reagan’s future VP and ex-CIA Director George H. W. Bush between Republicans and Iranian mullahs who were promised weapons and money if they held the Carter era US Embassy hostages until the election and defeat of Jimmy Carter. They held the hostages until the day of Reagan’s Inauguration.
Ronald Reagan continued the hegemonic war policy in South America by illegally funding Contras, supporting death squads and letting his Vice President George H.W. Bush run everything, until they got caught in the Iran-Contra scandal and Reagan had to publicly admit what they were doing – running guns and drugs all around the world.
“The Cabal” got back in the driver’s seat later in 1989 when George H. W. Bush assumed the Presidency. It is possible he would have ascended to the Presidency sooner than he did, as a member of the cabal that took over in 1963, but Reagan survived an assassination attempt in early 1981 and was elected twice. William Clinton and George H. W. Bush were both part of this “Cabal,” this “deep state,” a sort of “League,” often referred to as the Uniparty, that was in charge. Like the offense and defense scrimmage squads on the same team in football, they came from different “squads.” In 1992 Red squad member George H.W. Bush's discrepancies, his CIA connection, his personal perversions, exposed by the Franklin Scandal, and a J Edgar Hoover memo exposing him as CIA in 1963, probably put Blue squad Clinton in the White House. Actually, Ross Perot, a rare third party candidate received 21%, split the Republican vote, and essentially helped to inadvertently elect Bill and Hillary Clinton.
Clinton’s Presidency was filled with debacle and murder one after the other. First the WTC bombing in Feb, 1993; the Waco standoff tragedy in April 1993; Vince Foster’s murder in June 1993; the OKC Murrah Building Bombing in April 1995; the TWA 800 shoot down in July 1996; John F Kennedy Jr’s death and possible murder in July 1999, Ron Brown’s death and many other mysterious and yet unexplained deaths distinguished his Presidency along with personal problems with women. Nevertheless, he was elected twice, although impeached, and barely acquitted. His contribution to the Uniparty war machine was the Bosnian War.
With the help of Supreme Court Chief Justice Scalia, the Presidency was handed back to the Red squad’s George W Bush, son of the former CIA Director, and President, although it really did not matter who won. The cold war hegemon “cabal” was still in charge.
9/11 undoubtedly would have happened under Al Gore, but George Bush’s election set the stage nicely. Congress’s passage of Homeland Security and the War Powers Act based on the anger produced by the Sept 11, 2001 attacks allowed him to continue the slaughter and murder that his dad started in Iraq. Paul Wolfowitz, Richard Perle, Bill Kristol and all the other signatories to the Progress for A New American Century (PNAC) had sent a letter to Clinton on Jan 26, 1998, and a later letter to Bush on Sept 20, 2001, saying we need a "new Pearl Harbor'' to ignite the plan to dominate the next Century by force, if necessary. General Wesley Clark’s disclosure of a Pentagon memo identified the countries they intended to ruin and/or loot as Iraq, Libya, Afghanistan, Iran, Syria, and North Korea. Blaming Iraq for the 911 attack, (The New Pearl Harbor), the Cabal feinted to Afghanistan first, then attacked Iraq in March 2003 to remove non-existent Weapons of Mass Destruction. The mainstream media, MIC, intel agencies, private companies, and war mongering politicians led the charge.
George W. Bush was elected twice, 2000 and 2004, a result of people so whiplashed that they were easily swayed to follow mainstream media and MIC pipers. Some claim the Republicans stole the 2004 election from John Kerry. It may not have mattered since Kerry has shown to have been a Uniparty war machine player as well.
Barack Obama, a Blue squad recruit, was elected on a promise of Hope and Change, but, constantly looking over his shoulder, he was aware of the risk of thwarting the Cabal and became just as dangerous to small countries like Yemen and people who were in the sights of the MIC as the Red squad had been. He perfected murder by drone and got unwarranted credit for killing Osama Bin Laden and destroyed one of the most modern and progressive countries in the Middle East – Libya, with the help of French President Sarkozy, Joe Biden and Hillary Clinton, among other minions. He has been handsomely rewarded for his contributions to the War Machine.
Eventually Donald Trump, a non-team player, was surprisingly elected in 2016 and scrambled the chairs of the Cabal. But Trump was an outsider and was not easy to manage. Although a lousy judge of character, he would not easily go along with Pentagon plans as willingly as others had, so he had to go, and with a vengeance. Hillary Clinton, Joe Biden and the Blue squad were so incensed that Trump won in 2016 that they would do anything to get rid of him, and they did.
The manipulation of the 2020 election will be debated for years. Now we have Biden, Blinken, Jake Sullivan, Victoria Nuland, Samantha Powers and other like-minded warmongers heading up our war machine. A War Machine whose legacy began in the coup d’état of November 1963.
This nauseatingly tragic history could easily have been avoided had the violent Coup D'état not murdered John Kennedy, and later Robert Kennedy. Every President after JFK understood, either viscerally or subliminally, this reality and was circumspect because of it. None could ignore the significance of the Zapruder film. Free-rein global bullying continued on into the current century. So, as we look back upon this history of ashes and loss of freedoms, industry, faith, decency and truth, ask yourself, why does it matter? What difference does it make to commit “a murder most foul” in broad daylight of the President of our United States and never fairly investigate and hold anyone accountable?
History speaks for itself, and “by their fruits ye shall know them”, say wise old sayings. “Let those who have eyes to see, ears to hear”, and so on…
I voted Democrat all my life. I worked hard for both Clintons and especially Obama. I was very disappointed to see hegemonic war policies continue unabated. I wrote – in Tulsi Gabbard in 2020. Now I just search out truth and honesty and I don’t care where it comes from.
We’ve been waiting 60 years for honest answers to fundamental questions about why we are not the country we all thought we were supposed to be. This coming election may be our last chance to begin to get some answers. Time has faded and blurred the sharp lessons of this 60 year-old story. We are a good hearted, easily misled hodge podge of cultures and persuasions. We are not perfect, but we were founded on fundamentals, which if practiced could save us all.
Ask yourself, what can you do for your country? I’m supporting Bobby Kennedy, the son and nephew of Robert and John Kennedy. If you know history and have read his books and not listened to the smears, you will, too.
David Neal is a General Contractor, former High School History teacher. He is also a Singer Songwriter and Rotary President. He was a founding member with Tom Stalcup of Flight 800 Independent Research Organization, ( FIRO) and is a board member of JFK Conferences, LLC. He has appeared in documentaries on TWA 800 and on CSPAN during the Sunshine TWA800 NTSB hearings in 2000. Observations Outside the Box (dlneal.blogspot.com ( 2005-2010) (33) Oswald Didn't Do It - YouTube Posted by David Neal at 7:03 AM 1 comment: Wednesday, May 21, 2014
November 22 comes once a year, every year. |
Dlaczego zabójstwo JFK ma dla nas dzisiaj znaczenie Davida Neala
Utrzymanie pokoju i obrona kraju to podstawowy obowiązek prezydenta USA.
W przeciwieństwie do wielu płytkich historyków, prezydent John F. Kennedy nie jechał do Wietnamu z wojskami lądowymi; wyciągał 1000 „doradców” w grudniu 1963 r., a całą resztę do 1965 r. (patrz NSAM 263 ). Został zamordowany 22 listopada 1963 roku, na miesiąc przed wyciągnięciem pierwszego tysiąca. Lyndon Johnson zmienił ten rozkaz za pomocą NSAM273 cztery dni po morderstwie i do marca 1965 r. W Wietnamie przebywało 500 000 amerykańskich żołnierzy.
Wojna w Azji Południowo-Wschodniej, jako część strategii zimnej wojny, była w toku podczas prezydentury Eisenhowera, a odkąd JFK zaczął pokazywać, że nie zamierza zgodzić się na ten plan, kabała potężnych amerykańskich urzędników, biznesmenów i ludzie wywiadu w zmowie z dowódcami wojskowymi i niektórymi cudzoziemcami postanowili go usunąć. Zrobili to potajemnie, przestępczie, z wyrafinowanym planowaniem i zatarli ślady z pomocą posłusznych mediów. (Patrz książki Johna Newmana, Jamesa Douglassa i in.)
Ponieważ w zabójstwie uczestniczyła tak duża część hierarchii rządowej i prywatnego biznesu, w szczególności wybitne osoby związane z przemysłem naftowym w Teksasie, wywiadem, społecznościami wojskowymi i wpływowymi osobistościami politycznymi, była to zasadniczo decyzja „rządu” – oficjalny akt Państwo. To jest podstawowy i uczciwy powód, dla którego, jeśli w archiwach znajdują się dokumenty, które to potwierdzają, nie można ich wydać.
Ten zamach stanu skierował Stany Zjednoczone na kurs, na którym podążamy od 1963 roku, a mianowicie na hegemonię i dominację militarną na arenie światowej, napędzane potrzebami kwitnącej machiny wojennej.
Po pierwsze, wojna w Wietnamie, dziesięcioletnia klęska rozpoczęta przez Lyndona Johnsona w 1964 roku, ale zaplanowana wiele lat wcześniej, przyniosła dużo pieniędzy tym, którzy ją promowali, i spustoszyła tysiące rodzin w Ameryce i miliony ludzi w Azji Południowo-Wschodniej. Ludzie, którzy zaczęli wypowiadać się przeciwko tej polityce wojennej, zostali brutalnie usunięci: nie tylko John F. Kennedy 22 listopada 1963 r., ale także Malcolm X w lutym 1965 r., Martin Luther King w kwietniu 1968 r., Bobby Kennedy w czerwcu 1968 r., a nawet mnich Thomas Merton w grudniu 1968, między innymi.
Lyndon Johnson postanowił nie kandydować ponownie na prezydenta w 1968 roku po tym, jak w Wietnamie zginęło prawie 28 000 Amerykanów. Richard Nixon kontynuował wojnę, dopóki nie został pozbawiony urzędu przez „Watergate”, a prawie 30 000 więcej zostało zabitych. Zarówno Nixon, jak i Ford byli świadomi, jeśli nie faktycznych uczestników kabały, która przejęła władzę – a ich polityka odzwierciedlała tę zmianę reżimu – ale Ford był tak zły, że stosunkowo nieznany hodowca orzeszków ziemnych, gubernator Georgii Jimmy Carter, z łatwością pokonał go w 1976 roku.
George HW Bush, jako dyrektor CIA pod krótkoterminową prezydenturą Geralda Forda, 1974-1976, był w stanie trzymać w ryzach przestępczą i nielegalną działalność CIA aż do ujawnienia przez Komitet Kościoła (1975-76). Dyrektor CIA William Colby, po krótkim pobycie Busha, przyznał się tej komisji do wielu zbrodni, ujawniając tak zwane „klejnoty rodzinne”. Dyrektor CIA Jimmy'ego Cartera, Stansfield Turner, po tym ujawnieniu przeprowadził gruntowne sprzątanie w agencji. Colby prawdopodobnie później zapłacił życiem w dziwnym incydencie utonięcia w 1996 roku za swoją uczciwość, kiedy zaczął publicznie kwestionować i omawiać kontrowersje wokół między innymi Skandalu Franklina.
„Październikowa niespodzianka” z 1980 r. była tajnym układem, którego pośrednikiem był przyszły dyrektor CIA Bill Casey i przyszły wiceprezes Reagana i były dyrektor CIA George HW Bush między republikanami i irańskimi mułłami, którym obiecano broń i pieniądze, jeśli będą przetrzymywać zakładników w ambasadzie USA z czasów Cartera do wybór i porażka Jimmy'ego Cartera. Trzymali zakładników aż do dnia inauguracji Reagana.
Ronald Reagan kontynuował hegemoniczną politykę wojenną w Ameryce Południowej, nielegalnie finansując Contras, wspierając szwadrony śmierci i pozwalając swojemu wiceprezydentowi George'owi HW Bushowi rządzić wszystkim, dopóki nie zostali złapani w skandal Iran-Contras i Reagan musiał publicznie przyznać, co robią - handlujących bronią i narkotykami na całym świecie.
„Kabała” ponownie zasiadła za kierownicą później, w 1989 r., kiedy prezydenturę objął George HW Bush. Możliwe, że jako członek kliki, która przejęła władzę w 1963 roku, objąłby prezydenturę wcześniej, ale Reagan przeżył próbę zamachu na początku 1981 roku i był dwukrotnie wybierany. William Clinton i George HW Bush byli częścią tej „Cabal”, tego „głębokiego państwa”, rodzaju „Ligi”, często określanej jako Unipartia, która rządziła. Podobnie jak drużyny ofensywne i defensywne w tej samej drużynie w piłce nożnej, pochodziły z różnych „drużyn”. W 1992 roku rozbieżności członka drużyny Czerwonych, George'a HW Busha, jego powiązania z CIA, jego osobiste perwersje, ujawnione w skandalu Franklina, oraz notatka J. Edgara Hoovera ujawniająca go jako CIA w 1963 roku, prawdopodobnie umieściły Clintona w Białym Domu. W rzeczywistości Ross Perot, rzadki kandydat trzeciej partii, otrzymał 21% głosów, podzielił głosy Republikanów i zasadniczo pomógł nieumyślnie wybrać Billa i Hillary Clintonów.
Prezydentura Clintona była pełna klęsk i morderstw, jednego po drugim. Najpierw zamach bombowy na WTC w lutym 1993 r.; tragedia Waco w kwietniu 1993 r.; morderstwo Vince'a Fostera w czerwcu 1993; bombardowanie budynku OKC Murrah w kwietniu 1995 r.; zestrzelenie TWA 800 w lipcu 1996 roku; Śmierć i możliwe morderstwo Johna F. Kennedy'ego Jr. w lipcu 1999 r., śmierć Rona Browna i wiele innych tajemniczych, a jednak niewyjaśnionych zgonów wyróżniało jego prezydenturę, podobnie jak osobiste problemy z kobietami. Niemniej jednak został dwukrotnie wybrany, chociaż postawiony w stan oskarżenia i ledwo uniewinniony. Jego wkładem w jednopartyjną machinę wojenną była wojna w Bośni.
Z pomocą prezesa Sądu Najwyższego, Scalii, prezydentura została zwrócona George'owi W. Bushowi z Czerwonej Drużyny, synowi byłego dyrektora CIA i prezydenta, chociaż tak naprawdę nie miało znaczenia, kto wygrał. Zimnowojenny hegemon „kabał” nadal rządził.
9/11 niewątpliwie wydarzyłby się za Ala Gore'a, ale wybór George'a Busha dobrze przygotował scenę. Uchwalenie przez Kongres Ustawy o Bezpieczeństwie Krajowym i Ustawie o Siłach Wojennych, opartej na gniewie wywołanym atakami z 11 września 2001 r., pozwoliło mu kontynuować rzeź i morderstwa, które rozpoczął jego ojciec w Iraku. Paul Wolfowitz, Richard Perle, Bill Kristol i wszyscy inni sygnatariusze Progress for A New American Century (PNAC) wysłali list do Clintona 26 stycznia 1998 r., a późniejszy list do Busha 20 września 2001 r., mówiąc, że potrzebują „nowego Pearl Harbor”, aby w razie potrzeby rozpalić plan dominacji siłą w następnym stuleciu. Ujawnienie przez generała Wesleya Clarka notatki Pentagonu określiło kraje, które zamierzali zrujnować i / lub splądrować, jako Irak, Libia, Afganistan, Iran , Syrię i Koreę Północną. Obwiniając Irak za atak z 911 r. (The New Pearl Harbor), kabał najpierw udał się do Afganistanu, a następnie zaatakował Irak w marcu 2003 r., aby usunąć nieistniejącą broń masowego rażenia. Główne media, MIC, atak prowadziły agencje wywiadowcze, prywatne firmy i podżegający do wojny politycy.
George W. Bush został wybrany dwukrotnie, w 2000 i 2004 r., w wyniku ludzi tak biczowanych, że łatwo dali się nakłonić do podążania za głównymi mediami i dudziarzami z MIC. Niektórzy twierdzą, że Republikanie ukradli wybory w 2004 roku Johnowi Kerry'emu. Mogło to nie mieć znaczenia, ponieważ Kerry okazał się również graczem w machinę wojenną Uniparty.
Barack Obama, rekrut Niebieskiego Oddziału, został wybrany na podstawie obietnicy Nadziei i Zmiany, ale ciągle oglądając się przez ramię, był świadomy ryzyka udaremnienia Kabały i stał się równie niebezpieczny dla małych krajów, takich jak Jemen i ludzi, którzy byli na celowniku MIC, podobnie jak drużyna Czerwonych. Udoskonalił morderstwo dronem i zdobył nieuzasadnione uznanie za zabicie Osamy Bin Ladena i zniszczenie jednego z najnowocześniejszych i najbardziej postępowych krajów Bliskiego Wschodu – Libii, z pomocą między innymi francuskiego prezydenta Sarkozy'ego, Joe Bidena i Hillary Clinton. Został sowicie wynagrodzony za swój wkład w War Machine.
Ostatecznie Donald Trump, gracz spoza zespołu, został niespodziewanie wybrany w 2016 roku i wdrapał się na krzesła Kabały. Ale Trump był outsiderem i nie było łatwo nim zarządzać. Chociaż miał kiepską ocenę charakteru, nie zgodziłby się z planami Pentagonu tak chętnie jak inni, więc musiał odejść, i to z zemstą. Hillary Clinton, Joe Biden i drużyna Niebieskich byli tak wściekli, że Trump wygrał w 2016 roku, że zrobiliby wszystko, by się go pozbyć, i tak się stało.
O manipulacji wyborami 2020 będzie debatować latami. Teraz mamy Biden, Blinken, Jake Sullivan, Victoria Nuland, Samantha Powers i innych podobnie myślących podżegaczy wojennych kierujących naszą machiną wojenną. Machina wojenna, której dziedzictwo rozpoczęło się w zamachu stanu w listopadzie 1963 roku.
Tej przyprawiającej o mdłości tragicznej historii można by łatwo uniknąć, gdyby gwałtowny zamach stanu nie zamordował Johna Kennedy'ego, a później Roberta Kennedy'ego. Każdy prezydent po JFK rozumiał, czy to instynktownie, czy podświadomie, tę rzeczywistość i był z tego powodu ostrożny. Nikt nie mógł zignorować znaczenia filmu Zapruder. Globalne zastraszanie na wolności trwało do obecnego stulecia. Kiedy więc spoglądamy wstecz na tę historię popiołu i utraty wolności, pracowitości, wiary, przyzwoitości i prawdy, zadaj sobie pytanie, dlaczego to ma znaczenie? Co za różnica popełnić „najohydniejsze morderstwo” w biały dzień prezydenta naszych Stanów Zjednoczonych i nigdy nie przeprowadzić uczciwego śledztwa i pociągnąć kogokolwiek do odpowiedzialności?
Historia mówi sama za siebie, a „po owocach ich poznacie”, mówią stare mądre powiedzenia. „Kto ma oczy niech widzi, uszy niech słucha” itd.
Całe życie głosowałem na Demokratów. Ciężko pracowałem dla obu Clintonów, a zwłaszcza dla Obamy. Byłem bardzo rozczarowany widząc, że hegemoniczna polityka wojenna nie słabnie. Napisałem – w Tulsi Gabbard w 2020 roku. Teraz po prostu szukam prawdy i szczerości i nie obchodzi mnie, skąd ona pochodzi.
60 lat czekaliśmy na szczere odpowiedzi na fundamentalne pytania, dlaczego nie jesteśmy tym krajem, o którym wszyscy myśleliśmy, że powinniśmy być. Nadchodzące wybory mogą być naszą ostatnią szansą, aby zacząć uzyskiwać odpowiedzi. Czas wyblakł i zatarł ostre lekcje tej 60-letniej historii. Jesteśmy dobroduszną, łatwo wprowadzaną w błąd mieszanką kultur i przekonań. Nie jesteśmy doskonali, ale zostaliśmy zbudowani na podstawach, które praktykowane mogą uratować nas wszystkich.
Zadaj sobie pytanie, co możesz zrobić dla swojego kraju? Wspieram Bobby'ego Kennedy'ego, syna i siostrzeńca Roberta i Johna Kennedych. Jeśli znasz historię i czytałeś jego książki, a nie słuchałeś oszczerstw, to też będziesz.
David Neal jest generalnym wykonawcą, byłym nauczycielem historii w liceum. Jest także piosenkarzem, autorem tekstów i prezydentem Rotary. Był członkiem-założycielem wraz z Tomem Stalcupem z Flight 800 Independent Research Organization (FIRO) i jest członkiem zarządu JFK Conferences, LLC. Występował w filmach dokumentalnych na TWA 800 i CSPAN podczas przesłuchań Sunshine TWA800 NTSB w 2000 roku. Nieszablonowe obserwacje (dlneal.blogspot.com ( 2005-2010) (33) Oswald tego nie zrobił - YouTube Wysłane przez Davida Neala o 7:03 1 komentarz: środa, 21 maja 2014 r
22 listopada jest raz w roku, każdego roku. |
https://davidnealobx.blogspot.com/






