Zakazana prawda o żydowskim pochodzeniu współczesnego lewactwa

"Zakazana historia szkoły frankfurckiej

Szkoła Frankfurcka, grupa niemiecko-żydowskich intelektualistów z początku XX wieku, była przez lata uznawana przez wielu za „architektów lewactwa”. Ta grupa myślicieli, do której należeli Max Horkheimer, Theodor Adorno, Herbert Marcuse, Carl Greenberg i Walter Benjamin, dążyła do stworzenia nowej formy teorii krytycznej, która starała się zrozumieć przyczynę ludzkiej kondycji i opresyjne siły, które ją powstrzymywały od osiągnięcia pełnego potencjału. Poprzez swoje prace intelektualiści ci starali się opracować krytyczną analizę społeczeństwa, kultury i polityki, którą można by zastosować w późniejszym nowoczesnym społeczeństwie. Krytyczna teoria rasy wyłoniła się z prac Szkoły Frankfurckiej nad przecięciem rasy i klasy. Teoretycy argumentują, że rasizm jest osadzony w samych strukturach społeczeństwa, a wyniki ekonomiczne i akademickie nie są jedynie produktem wkładu społeczności lub jednostek. Teoria ta wywarła duży wpływ na badanie rasy w Stanach Zjednoczonych i została dostosowana do innych kontekstów, takich jak edukacja i miejsce pracy."

The Banned Truth About the Jewish Origins of Modern Leftism

The idea of being ‘woke’ or being aware of social injustices has been around for centuries, but it was not until the late 19th and early 20th centuries that the concept gained widespread attention. Philosopher Ferdinand Lassalle was one of the first to popularize the idea of being ‘awakened’ to the evils of the world. In his works, Lassalle argued that people needed to be aware of the injustices and inequalities that existed in their own societies, and that they needed to strive to end them.Ferdinand Johann Gottlieb Lassalle, born on 11 April 1825 in Poland, was the son of Heyman Lassal, a Jewish silk merchant. Lassalle was the first man in Europe who succeeded in organizing a party of socialist action”, or as the revolutionary socialist Rosa Luxemburg put it: “Lassalle managed to wrestle from history in two years of flaming agitation what needed many decades to come about.”Lassalle’s involvement was pivotal in establishing the Frankfurt School, widely recognized as the birthplace of contemporary leftism. Additionally, he had a strong bond with Max Weber, an important figure in sociology, and was a major source of inspiration for Theodor Adorno and Walter Benjamin, two Jewish German philosophers from the Frankfurt School.Moses Hess is also considered to be one of the fathers of modern leftism. Hess is most well-known for his book, The Holy History of Mankind, which was published in 1837 and is considered to be the first work to coin the term “socialism”.Hess was influenced by the French Revolution and the ideas of the Enlightenment. He believed that society should be based on justice, equality, and freedom and that the state should be a vehicle for the realization of these ideals. Hess was also a strong advocate for internationalism.Hess and the founder of the Frankfurt School, Carl Grünberg, had a close intellectual relationship that spanned several decades. Hess, a German-Jewish philosopher and one of the founding fathers of Zionism, and Grünberg, a German-Jewish philosopher and Marxist, met in the 1880s and quickly became close friends and collaborators.In their joint work, Hess and Grünberg developed a unique synthesis of the two schools of thought. Hess was a proponent of utopian socialism, while Grünberg was a Marxist. In their collaborations, the two sought to combine elements of both philosophies to create a new synthesis that sought to take the best of both traditions.The two men also shared a commitment to Jewish emancipation and the struggle for a Jewish homeland. Hess himself was an ardent Zionist and Grünberg was a supporter of the Zionist cause. Together, they worked to promote the establishment of a Jewish state in Palestine. The Forbidden History of the Frankfurt School The Frankfurt School, a group of German-Jewish intellectuals in the early 20th century, has been credited by many over the years as the ‘architects of leftism.’This group of thinkers, whose members included Max Horkheimer, Theodor Adorno, Herbert Marcuse, Carl Greenberg, and Walter Benjamin, sought to create a new form of critical theory that sought to understand the cause of the human condition and the oppressive forces that kept it from achieving its full potential. Through their works, these intellectuals sought to develop a critical analysis of society, culture, and politics that could be applied to later modern society.Critical Race Theory emerged from the Frankfurt School’s work on the intersection of race and class. The theorists argue that racism is embedded in the very structures of society and that economic and academic outcomes are not merely a product of inputs from communities or individuals. This theory has been highly influential in examining race in the United States and has been adapted to other contexts such as education and the workplace.Gender Studies also emerged from the Frankfurt School’s critical theories. These theorists argued that gender was not a “natural” category, but rather a social construct used to maintain power dynamics between men and women. This theory has been used to examine gender inequality in many areas, such as the workplace and politics.The Frankfurt School of thought spread to the United States in the aftermath of World War II. Many of the members of the school, including Horkheimer and Adorno, were forced to flee Nazi Germany and found their way to America. They brought their ideas with them and began teaching at universities like Columbia and Princeton.Their ideology has had a significant influence on American intellectual life. It helped to shape the New Left movement, which sought to challenge the status quo and bring about social and political change. It also had an impact on the development of postmodernism and its focus on the power dynamics of knowledge. Georg (György) Lukács was a Hungarian-Jewish Marxist philosopher and literary theorist who is widely considered to be one of the architects of leftism.Born in 1885 to a wealthy Jewish family in Budapest, Lukács was exposed to a variety of philosophical and political ideas from his youth, which would eventually inform his writings and activism. As a Jewish thinker, Lukács was highly conscious of the plight of Jews in Europe, and the harsh realities of anti-Semitism.He was also deeply influenced by the legacy of 19th-century Jewish intellectuals like Karl Marx, Vladimir Lenin, and Rosa Luxemburg. Lukács was a major contributor to the Frankfurt School, an influential group of German-Jewish intellectuals who sought to apply Marxist theory to the modern world. Lukács wrote several works, including History and Class Consciousness, which laid the foundations for critical theory and the development of leftism. In addition to his writings, Lukács was also an active participant in political movements.He was a member of the Hungarian Communist Party, and after the Soviet Union occupied Hungary in 1945, Lukács was appointed as Minister of Culture. The influence of Lukács and the Frankfurt School on leftism cannot be overstated. Through their writings and activism, they developed a critical approach to social and political analysis that has informed the development of leftism in the 20th and 21st centuries. Lukács served as the deputy commissar for culture in the Hungarian Soviet Republic in 1919. Lukács’ tenure as deputy commissar for culture was marked by a number of controversial initiatives, including a program of ‘cultural terrorism’ and a radical sex education program.The radical sex education program implemented by Lukács was designed to promote sexual freedom. It was based on the theories of Wilhelm Reich, who argued that sexual repression was a major cause of social ills. Under the program, schools taught students about contraception, venereal disease, and sexual pleasure. It also encouraged free sexual expression, including the acceptance of homosexuality. Although Lukács’ initiatives were controversial, they were a major factor in the emergence of a new culture in Hungary during the Soviet.The Frankfurt School also drew heavily from the work of Georg Simmel, proposing that class and economics were only one factor in determining social structure and that other forms of oppression such as racism, sexism, and ageism were equally important. This gave rise to the idea of intersectionality, which is the concept that multiple forms of oppression interact to create unique experiences for individuals.Simmel’s work was largely focused on understanding how individuals interact with one another in modern societies. Simmel argued that modern societies are characterized by a “stratification of social roles” that is based on race, gender, and class. In other words, Simmel argued that in modern societies, individuals are grouped into different social categories based on their race, gender, and class. As a result, individuals within these categories experience different social opportunities and constraints based on their race, gender, and class.This group of philosophers and sociologists sought to explain the social and economic conditions that had caused the rise of Nazi Germany. Through their work, they developed a critical theory that was focused on understanding the power dynamics between different social groups with the goal of creating a better society. This theory was based on the idea that there were certain forces at work in society that were creating and perpetuating oppression, and that these forces needed to be identified and addressed in order to create a more equitable and just society.Some suggest that their aim of a diverse society, composed of people of all races, genders, and sexual orientations, in which Jews will not be subjected to discrimination, is being realized in the Western world today.       Where the Modern Gender Craze Came From A recently published book, Gay Berlin, reveals the history of the city as a liberal hotbed of homosexuality before the Nazis came to power in 1933. Berlin was known as a mecca for cross-dressers, transsexuals, and those seeking male-to-female surgery.The science of ‘transsexuality’ was founded in Berlin at the Institute of Sexual Science where the first male-to-female surgery was performed. The words ‘homosexual’ or ‘transvestite’ were coined at the institute. This was due in part to its liberal laws, which allowed for gender reassignment surgeries as early as 1920. The book reveals that the city was also known for its vibrant LGBTQ+ nightlife and culture, featuring drag shows, cabaret, and a vibrant gay and lesbian scene. This was in stark contrast to the Nazi regime’s policies.The book describes how the city’s LGBTQ+ culture was able to survive during World War II and the post-war period, with the help of cabaret and drag shows, as well as underground gay bars and clubs. The book also discusses the impact of the Berlin Wall, which split the city in two and divided the LGBTQ+ community.While East Berlin became a more conservative environment, West Berlin was known as a safe haven for LGBTQ+ people. The book is a fascinating look at a unique period of history in Berlin, and reveals the city’s long history as a liberal, ‘open-minded’ haven for those seeking to express their gender identity and sexuality. The Institute for Sexual Science, founded by Magnus Hirschfeld in 1919, was a pioneering organization that aimed to promote a better understanding of sexual health and rights. However, on May 6th, 1933, the Nazis stormed the institute and ransacked it, destroying much of the research and materials it had collected.Magnus Hirschfeld was a Jewish German sexologist and LGBTQ activist who made significant contributions to the field of queer rights in the early 20th century. He is widely considered to be one of the most influential figures in the queer rights movement.Hirschfeld was a prolific writer, having written several books and articles on a variety of topics related to gender and sexuality. One of his most famous publications was Berlin’s Third Sex, which he published in 1904. This book was an early look at gender variance in early 20th-century Germany, which had a thriving drag scene and a burgeoning transgender community.The book helped to increase Hirschfeld’s profile and ultimately led to him becoming one of the most prominent LGBTQ activists in the world. Hirschfeld was also involved in writing one of the first gay characters to appear in a film, for the 1919 movie Different From the Others. His work helped to lay the groundwork for the acceptance of LGBTQ people in Germany and around the world. Hirschfeld’s activism and writings have had a lasting impact and continue to influence the modern LGBTQ rights movement.Hirschfeld was the first to coin the term “transvestite” and was also a fierce advocate for the rights of sex workers, and for the decriminalization of contraception and abortion.This was in direct opposition to the Nazi’s ideals of morality and their belief that homosexuality was a degenerative disease. As a result, they were determined to destroy Hirschfeld’s work, and they closed the Institute in order to suppress any further research into sexual science.The Nazis justified their actions by claiming that the Institute was promoting “un-German” ideas. Magnus Hirschfeld was a pioneering figure in the field of sexual science, and his Institute was the first of its kind. He believed that sexual orientation was a natural phenomenon, and advocated for the rights of LGBTQ+ people.Hirschfeld’s work and activism inspired the founder of Planned Parenthood, Margaret Sanger, who was also a passionate advocate for reproductive rights and women’s health. Sanger was highly influenced by Hirschfeld’s writings on the importance of contraception, and she used his ideas in her work.Sanger was a strong proponent of the decriminalization of contraception and abortion, and she was an important figure in the fight leading up to the Supreme Court’s Roe v Wade decision. Margaret Sanger, a prominent leader in the birth control movement in the early 20th century, had many Jewish allies. Her cause was one that was shared by many Jews, given their long history of oppression and the struggle to support large families in difficult economic conditions. Sanger was a passionate advocate for reproductive rights and her passion resonated with many members of the Jewish community.In particular, Sanger had close ties with the National Council of Jewish Women (NCJW), a non-sectarian organization dedicated to social justice. NCJW supported Sanger’s efforts to bring birth control information and access to women, and many of its members actively worked to promote her cause.The organization was also influential in lobbying for legislative action that would legalize the use of birth control. In addition to the NCJW, Sanger had the support of several Jewish doctors, including Dr. Abraham Stone, who was instrumental in setting up the first birth control clinic in the United States.Sanger also had a close bond with Anna Lifschiz, who was a Jewish physician and an early supporter of Sanger’s work. Lifschiz was a strong advocate for women’s reproductive rights and was an important source of support for Sanger. In addition to providing moral and financial support, Lifschiz also wrote several articles in support of Sanger’s cause.Other Jewish allies included the American Jewish Congress, which passed a resolution in 1923 expressing their support for Sanger’s work, and the American Jewish Committee, which provided funding for Sanger’s clinics. Sanger also had strong ties with Jewish philanthropist, Margaret H. Stern, who funded several of Sanger’s initiatives, including the creation of the American Birth Control League in 1921.The support of these Jewish allies was instrumental in helping Sanger to advance her cause and to make birth control more widely available. By working together, they were able to create a powerful force that helped to shape the course of history. Who Were the True Founders of Communism and the Architects of the Russian Revolution? The role of Jewish intellectuals in the development of communism has been an area of significant historical interest. This is largely due to the fact that a number of the most influential figures in the early development of the ideology, such as Karl Marx and Leon Trotsky (Bronstein), were Jewish.This had a profound impact on the way in which the ideology was expressed and developed, with Jewish values and experiences playing a major role in its evolution. Jewish intellectuals have often been viewed as playing a key role in the development of communism, due to the fact that they were often among the most educated members of their communities and had a strong sense of social justice.This was true of both Marx and Trotsky, who were both passionate advocates for social and economic justice and sought to bring about a more equitable society.The fact that many of the leading lights of communism were Jewish, as well as the fact that Jewish values and experiences played a significant role in its development, has had a huge impact on the way in which the ideology has been expressed and understood over the years.It has also led to some criticism of the ideology from those who view it as being overly influenced by Jewish values, rather than being based on a universal set of principles. Nevertheless, it remains clear that Jewish intellectuals were at the forefront of the development of communism and their legacy continues to be felt today.The Russian Revolution of 1917 was a pivotal event in history that changed the political landscape of the world. It is widely known that communists were at the forefront of the revolution, leading the charge toward a new political and social order. However, what is less well-known is that many of these communists were Jewish. During the late 19th century, Jews in Russia were facing increasing persecution and discrimination from the Tsar’s regime. As a result, many Jews chose to find solace in the revolutionary ideologies of Marxism and anarchism. These ideologies provided a platform for Jews to fight for their rights and for a better life for their people. As the revolution gained momentum, many Jews joined the ranks of the revolutionary forces.Jews made up a significant portion of the Bolshevik Party, including leaders such as Grigory Zinoviev, Lev Kamenev, and Yakov Sverdlov. Jews also made up a large portion of the Petrograd Soviet, a major player in the revolution. In fact, Jews comprised around half of the Soviet’s Executive Committee.Jews were also involved in the early stages of the Bolshevik uprising, such as the storming of the Winter Palace and the establishment of the Soviet government. Jews played a significant role in the October Revolution, which led to the establishment of the first communist government in the world.The genocides perpetrated by Jewish Russian Communists in the early 20th century are some of the most horrific and least discussed crimes of the twentieth century. From 1918 to 1921, approximately seven million people, mostly Ukrainians, were systematically murdered or exiled in what is known as the Holodomor, or the Great Famine.The Soviet Union’s policy of “War Communism” was responsible for this tragedy. War Communism was a Soviet economic and political system that forced peasants to give up their private property and their produce to the state in exchange for a meager ration. This led to a famine in 1919-1920 in which millions of people died from starvation.In addition to the Holodomor, Jewish Russian Communists also perpetrated the Red Terror during the Russian Civil War, which was a campaign of mass executions and deportations of those deemed to be enemies of the new Soviet state. Between 1918 and 1921, the Red Terror resulted in the deaths of hundreds of thousands of people.The Red Terror, a period of extreme violence and repression in Soviet Russia, was perpetrated by Jewish revolutionaries who had taken power in the aftermath of the October 1917 Revolution. During this time, Bolshevik leaders such as Leon Trotsky and Grigory Zinoviev led a campaign of terror and intimidation against their perceived enemies, including those who opposed the revolution and the new communist government.This was done with the active support of the secret police, known as the Cheka, which was led by Felix Dzerzhinsky, a Jewish revolutionary. The Red Terror was characterized by mass arrests, executions, and torture. Thousands of people were killed, and many more were sent to labor camps or exiled. Those targeted included members of the former Tsarist government, clergy, intellectuals, and other opponents of the revolution.Joseph Stalin removed Leon Trotsky from power in the Soviet Union. Stalin had Trotsky removed from his positions in the Communist Party and the Soviet government. In 1929, Trotsky was exiled from the Soviet Union, and in 1940 he was assassinated in Mexico by an agent of the Soviet secret police.   AUTHOR Daily Veracity Staff

Idea bycia „przebudzonym” lub bycia świadomym niesprawiedliwości społecznej istnieje od wieków, ale dopiero na przełomie XIX i XX wieku koncepcja ta zyskała powszechną uwagę.Filozof Ferdinand Lassalle był jednym z pierwszych, którzy spopularyzowali ideę „przebudzenia” na zło świata. W swoich pracach Lassalle argumentował, że ludzie muszą być świadomi niesprawiedliwości i nierówności, które istnieją w ich własnych społeczeństwach, i że muszą dążyć do ich położenia.Ferdinand Johann Gottlieb Lassalle, urodzony 11 kwietnia 1825 roku w Polsce, był synem Heymana Lassala, żydowskiego handlarza jedwabiem. Lassalle był pierwszym człowiekiem w Europie, któremu udało się zorganizować partię akcji socjalistycznej” lub, jak to ujęła rewolucyjna socjalistka Róża Luksemburg : „Lassalle zdołał wydobyć z historii w ciągu dwóch lat płomiennej agitacji to, co wymagało wielu dziesięcioleci”.Zaangażowanie Lassalle'a było kluczowe dla powstania Szkoły Frankfurckiej, powszechnie uznawanej za miejsce narodzin współczesnego lewactwa. Ponadto miał silną więź z Maxem Weberem, ważną postacią w socjologii i był głównym źródłem inspiracji dla Theodora Adorno i Waltera Benjamina , dwóch żydowskich niemieckich filozofów ze Szkoły Frankfurckiej.Moses Hess jest również uważany za jednego z ojców współczesnego lewactwa. Hess jest najbardziej znany ze swojej książki The Holy History of Mankind, która została opublikowana w 1837 roku i jest uważana za pierwszą pracę, w której ukuto termin „socjalizm”.Hess był pod wpływem rewolucji francuskiej i idei oświecenia. Uważał, że społeczeństwo powinno opierać się na sprawiedliwości, równości i wolności, a państwo powinno być narzędziem realizacji tych ideałów. Hess był również zdecydowanym orędownikiem internacjonalizmu.Hess i założyciel Szkoły Frankfurckiej, Carl Grünberg , mieli bliskie stosunki intelektualne, które trwały kilka dziesięcioleci. Hess, niemiecko-żydowski filozof i jeden z ojców założycieli syjonizmu, oraz Grünberg, niemiecko-żydowski filozof i marksista, spotkali się w latach osiemdziesiątych XIX wieku i szybko stali się bliskimi przyjaciółmi i współpracownikami. W swojej wspólnej pracy Hess i Grünberg opracowali unikalną syntezę dwóch szkół myślenia. Hess był zwolennikiem utopijnego socjalizmu, podczas gdy Grünberg był marksistą. W swojej współpracy obaj starali się połączyć elementy obu filozofii, aby stworzyć nową syntezę, która starała się wykorzystać to, co najlepsze z obu tradycji. Obaj mężczyźni podzielali również zaangażowanie na rzecz emancypacji Żydów i walki o żydowską ojczyznę. Sam Hess był zagorzałym syjonistą, a Grünberg był zwolennikiem sprawy syjonistycznej. Wspólnie pracowali na rzecz powstania państwa żydowskiego w Palestynie. Zakazana historia szkoły frankfurckiej Szkoła Frankfurcka, grupa niemiecko-żydowskich intelektualistów z początku XX wieku, była przez lata uznawana przez wielu za „architektów lewactwa”. Ta grupa myślicieli, do której należeli Max Horkheimer, Theodor Adorno, Herbert Marcuse, Carl Greenberg i Walter Benjamin, dążyła do stworzenia nowej formy teorii krytycznej, która starała się zrozumieć przyczynę ludzkiej kondycji i opresyjne siły, które ją powstrzymywały od osiągnięcia pełnego potencjału. Poprzez swoje prace intelektualiści ci starali się opracować krytyczną analizę społeczeństwa, kultury i polityki, którą można by zastosować w późniejszym nowoczesnym społeczeństwie. Krytyczna teoria rasy wyłoniła się z prac Szkoły Frankfurckiej nad przecięciem rasy i klasy. Teoretycy argumentują, że rasizm jest osadzony w samych strukturach społeczeństwa, a wyniki ekonomiczne i akademickie nie są jedynie produktem wkładu społeczności lub jednostek. Teoria ta wywarła duży wpływ na badanie rasy w Stanach Zjednoczonych i została dostosowana do innych kontekstów, takich jak edukacja i miejsce pracy. Gender studies wyłoniły się również z teorii krytycznych Szkoły Frankfurckiej. Teoretycy ci argumentowali, że płeć nie jest kategorią „naturalną”, ale raczej konstruktem społecznym służącym do utrzymania dynamiki władzy między mężczyznami i kobietami. Teoria ta została wykorzystana do zbadania nierówności płci w wielu obszarach, takich jak miejsce pracy i polityka. Szkoła frankfurcka rozprzestrzeniła się na Stany Zjednoczone po II wojnie światowej. Wielu członków szkoły, w tym Horkheimer i Adorno, zostało zmuszonych do ucieczki z nazistowskich Niemiec i przedostało się do Ameryki. Przywieźli ze sobą swoje pomysły i rozpoczęli nauczanie na uniwersytetach takich jak Columbia i Princeton. Ich ideologia wywarła znaczący wpływ na amerykańskie życie intelektualne. Pomogło ukształtować ruch Nowej Lewicy, który starał się zakwestionować status quo i doprowadzić do zmian społecznych i politycznych. Miało to również wpływ na rozwój postmodernizmu i jego skupienia się na dynamice władzy wiedzy. Georg (György) Lukács był węgiersko-żydowskim filozofem marksistowskim i teoretykiem literatury, powszechnie uważanym za jednego z architektów lewicowości. Urodzony w 1885 roku w zamożnej żydowskiej rodzinie w Budapeszcie, Lukács od młodości był narażony na różnorodne idee filozoficzne i polityczne, które ostatecznie wpłynęły na jego pisma i aktywizm. Jako myśliciel żydowski Lukács był bardzo świadomy trudnej sytuacji Żydów w Europie i surowych realiów antysemityzmu. Był również pod silnym wpływem spuścizny XIX-wiecznych intelektualistów żydowskich, takich jak Karol Marks, Włodzimierz Lenin i Róża Luksemburg. Lukács był głównym współpracownikiem Szkoły Frankfurckiej , wpływowej grupy niemiecko-żydowskich intelektualistów, którzy starali się zastosować teorię marksistowską we współczesnym świecie. Lukács napisał kilka prac, w tym Historię i Świadomość klasową, które położyły podwaliny pod teorię krytyczną i rozwój lewactwa. Oprócz swoich pism Lukács był także aktywnym uczestnikiem ruchów politycznych. Był członkiem Węgierskiej Partii Komunistycznej, a po zajęciu Węgier przez Związek Radziecki w 1945 roku Lukács został ministrem kultury. Nie można przecenić wpływu Lukácsa i szkoły frankfurckiej na lewicowość. Poprzez swoje pisma i aktywizm rozwinęli krytyczne podejście do analizy społecznej i politycznej, które wpłynęło na rozwój lewicowości w XX i XXI wieku. Lukács pełnił funkcję zastępcy komisarza ds. kultury w Węgierskiej Republice Radzieckiej w 1919 r. Kadencja Lukácsa jako zastępcy komisarza ds. kultury była naznaczona szeregiem kontrowersyjnych inicjatyw, w tym programem „terroryzmu kulturowego” i radykalnym programem edukacji seksualnej. Radykalny program edukacji seksualnej realizowany przez Lukácsa miał na celu promowanie wolności seksualnej. Opierał się na teoriach Wilhelma Reicha, który twierdził, że represje seksualne są główną przyczyną bolączek społecznych. W ramach programu szkoły uczyły uczniów o antykoncepcji, chorobach wenerycznych i przyjemności seksualnej. Zachęcał również do swobodnej ekspresji seksualnej, w tym akceptacji homoseksualizmu. Chociaż inicjatywy Lukácsa były kontrowersyjne, były głównym czynnikiem powstania nowej kultury na Węgrzech w okresie sowieckim. Szkoła frankfurcka czerpała również wiele z prac Georga Simmla, proponując, że klasa i ekonomia są tylko jednym z czynników determinujących strukturę społeczną i że równie ważne są inne formy ucisku, takie jak rasizm, seksizm i wiek. To zrodziło ideę intersekcjonalności, czyli koncepcji, w której wiele form ucisku oddziałuje na siebie, tworząc wyjątkowe doświadczenia dla jednostek. Praca Simmla w dużej mierze koncentrowała się na zrozumieniu, w jaki sposób jednostki wchodzą ze sobą w interakcje we współczesnych społeczeństwach. Simmel argumentował, że współczesne społeczeństwa charakteryzują się „rozwarstwieniem ról społecznych”, które opiera się na rasie, płci i klasie. Innymi słowy, Simmel argumentował, że we współczesnych społeczeństwach jednostki są grupowane w różne kategorie społeczne na podstawie ich rasy, płci i klasy. W rezultacie osoby należące do tych kategorii doświadczają różnych możliwości społecznych i ograniczeń w zależności od rasy, płci i klasy. Ta grupa filozofów i socjologów starała się wyjaśnić społeczne i ekonomiczne warunki, które spowodowały powstanie nazistowskich Niemiec. Poprzez swoją pracę opracowali teorię krytyczną, która skupiała się na zrozumieniu dynamiki władzy między różnymi grupami społecznymi w celu stworzenia lepszego społeczeństwa. Teoria ta opierała się na założeniu, że w społeczeństwie działają pewne siły, które tworzą i utrwalają ucisk, oraz że siły te należy zidentyfikować i zająć się nimi, aby stworzyć bardziej sprawiedliwe i sprawiedliwe społeczeństwo. Niektórzy sugerują, że ich cel zróżnicowanego społeczeństwa, złożonego z ludzi wszystkich ras, płci i orientacji seksualnych, w którym Żydzi nie będą poddawani dyskryminacji, jest realizowany w dzisiejszym świecie zachodnim.       Skąd wzięło się współczesne szaleństwo związane z płcią Niedawno opublikowana książka  Gay Berlin ujawnia historię miasta jako liberalnego siedliska homoseksualizmu, zanim naziści doszli do władzy w 1933 roku. chirurgia. Nauka o „transseksualności” powstała w Berlinie w Instytucie Nauk Seksualnych, gdzie przeprowadzono pierwszą operację z mężczyzny na kobietę. W instytucie ukuto słowa „homoseksualista” lub „transwestyta”. Wynikało to po części z liberalnego prawa, które zezwalało na operacje zmiany płci już w 1920 r. Książka ujawnia, że ​​miasto było również znane z tętniącego życiem nocnego życia i kultury LGBTQ +, w tym występów drag show, kabaretu i tętniącego życiem gejów i lesbijek scena. Było to w jaskrawym kontraście z polityką nazistowskiego reżimu. Książka opisuje, w jaki sposób kultura LGBTQ+ w mieście przetrwała II wojnę światową i okres powojenny dzięki występom kabaretowym i  drag show, a także podziemnym gejowskim barom i klubom. Książka omawia również wpływ muru berlińskiego, który podzielił miasto na dwie części i podzielił społeczność LGBTQ+. Podczas gdy Berlin Wschodni stał się bardziej konserwatywnym środowiskiem, Berlin Zachodni był znany jako bezpieczna przystań dla osób LGBTQ+. Książka jest fascynującym spojrzeniem na wyjątkowy okres w historii Berlina i ujawnia długą historię miasta jako liberalnej, „otwartej” przystani dla tych, którzy chcą wyrazić swoją tożsamość płciową i seksualność. Institute for Sexual Science, założony przez Magnusa Hirschfelda w 1919 roku, był pionierską organizacją, której celem było promowanie lepszego zrozumienia zdrowia i praw seksualnych. Jednak 6 maja 1933 r. naziści zaatakowali instytut i splądrowali go, niszcząc większość badań i zgromadzonych w nim materiałów. Magnus Hirschfeld był żydowskim niemieckim seksuologiem i aktywistą LGBTQ, który na początku XX wieku wniósł znaczący wkład w dziedzinę praw osób queer. Jest powszechnie uważany za jedną z najbardziej wpływowych postaci ruchu na rzecz praw queer.Hirschfeld był płodnym pisarzem, który napisał kilka książek i artykułów na różne tematy związane z płcią i seksualnością. Jedną z jego najsłynniejszych publikacji była Trzecia płeć w Berlinie, którą opublikował w 1904 roku. Ta książka była wczesnym spojrzeniem na zróżnicowanie płci w Niemczech na początku XX wieku, które miały kwitnącą scenę drag i rozwijającą się społeczność transpłciową. Książka pomogła zwiększyć profil Hirschfelda i ostatecznie doprowadziła go do tego, że stał się jednym z najwybitniejszych działaczy LGBTQ na świecie. Hirschfeld był również zaangażowany w napisanie jednej z pierwszych gejowskich postaci, które pojawiły się w filmie, do filmu Inny od innych z 1919 roku . Jego praca pomogła położyć podwaliny pod akceptację osób LGBTQ w Niemczech i na całym świecie. Aktywizm i pisma Hirschfelda wywarły trwały wpływ i nadal wpływają na współczesny ruch na rzecz praw LGBTQ. Hirschfeld jako pierwszy ukuł termin „transwestyta”, a także był zaciekłym orędownikiem praw prostytutek oraz dekryminalizacji antykoncepcji i aborcji. Było to w bezpośredniej sprzeczności z nazistowskimi ideałami moralności i ich przekonaniem, że homoseksualizm jest chorobą zwyrodnieniową. W rezultacie byli zdeterminowani, by zniszczyć pracę Hirschfelda i zamknęli Instytut, aby stłumić dalsze badania nad naukami seksualnymi. Naziści uzasadniali swoje działania, twierdząc, że Instytut propaguje idee „nieniemieckie”. Magnus Hirschfeld był pionierem w dziedzinie nauk seksualnych, a jego Instytut był pierwszym tego rodzaju. Uważał, że orientacja seksualna jest zjawiskiem naturalnym i opowiadał się za prawami osób LGBTQ +.Praca i aktywizm Hirschfelda zainspirowały założycielkę Planned Parenthood, Margaret Sanger, która była również zapaloną rzeczniczką praw reprodukcyjnych i zdrowia kobiet. Sanger była pod silnym wpływem pism Hirschfelda na temat znaczenia antykoncepcji i wykorzystała jego pomysły w swojej pracy. Sanger była zdecydowaną zwolenniczką dekryminalizacji antykoncepcji i aborcji i była ważną postacią w walce prowadzącej do orzeczenia Sądu Najwyższego w sprawie Roe przeciwko Wade. Margaret Sanger, wybitna przywódczyni ruchu kontroli urodzeń na początku XX wieku, miała wielu żydowskich sojuszników. Jej sprawa była wspólna dla wielu Żydów, biorąc pod uwagę ich długą historię ucisku i walkę o utrzymanie wielodzietnych rodzin w trudnych warunkach ekonomicznych. Sanger była zapaloną orędowniczką praw reprodukcyjnych, a jej pasja odbiła się szerokim echem wśród wielu członków społeczności żydowskiej. W szczególności Sanger miała bliskie powiązania z Narodową Radą Kobiet Żydowskich (NCJW), niesekciarską organizacją zajmującą się sprawiedliwością społeczną. NCJW wspierało wysiłki Sanger na rzecz dostarczania kobietom informacji o kontroli urodzeń i dostępu do nich, a wielu jej członków aktywnie działało na rzecz promowania jej sprawy. Organizacja miała również wpływ na lobbowanie za działaniami legislacyjnymi, które zalegalizowałyby stosowanie kontroli urodzeń. Oprócz NCJW Sanger miał wsparcie kilku żydowskich lekarzy, w tym dr Abrahama Stone'a, który odegrał kluczową rolę w utworzeniu pierwszej kliniki kontroli urodzeń w Stanach Zjednoczonych. Sanger miał również bliską więź z Anną Lifschiz, która była żydowską lekarką i wczesną zwolenniczką pracy Sangera. Lifschiz był zdecydowanym orędownikiem praw reprodukcyjnych kobiet i był ważnym źródłem poparcia dla Sangera. Oprócz zapewnienia wsparcia moralnego i finansowego, Lifschiz napisał także kilka artykułów popierających sprawę Sangera. Inni żydowscy sojusznicy to Kongres Żydów Amerykańskich, który w 1923 r. przyjął rezolucję wyrażającą poparcie dla pracy Sangera, oraz Komitet Żydów Amerykańskich, który finansował kliniki Sangera. Sanger miał również silne powiązania z żydowską filantropką Margaret H. Stern, która sfinansowała kilka inicjatyw Sangera, w tym utworzenie Amerykańskiej Ligi Kontroli Urodzin w 1921 roku. Wsparcie tych żydowskich sojuszników odegrało zasadniczą rolę w pomocy Sanger w rozwoju jej sprawy i w szerszym udostępnieniu kontroli urodzeń. Pracując razem, byli w stanie stworzyć potężną siłę, która pomogła ukształtować bieg historii. Kim byli prawdziwi założyciele komunizmu i architekci rewolucji rosyjskiej? Rola żydowskich intelektualistów w rozwoju komunizmu była obszarem o dużym znaczeniu historycznym. Wynika to w dużej mierze z faktu, że wiele najbardziej wpływowych postaci we wczesnym rozwoju ideologii, takich jak Karol Marks i Leon Trocki (Bronstein), było Żydami. Miało to głęboki wpływ na sposób wyrażania i rozwijania ideologii, a żydowskie wartości i doświadczenia odgrywały główną rolę w jej ewolucji. Żydowscy intelektualiści często byli postrzegani jako odgrywający kluczową rolę w rozwoju komunizmu, ponieważ często należeli do najlepiej wykształconych członków swoich społeczności i mieli silne poczucie sprawiedliwości społecznej. Dotyczyło to zarówno Marksa, jak i Trockiego, którzy byli gorącymi orędownikami sprawiedliwości społecznej i ekonomicznej i dążyli do stworzenia bardziej sprawiedliwego społeczeństwa. Fakt, że wielu przywódców komunizmu było Żydami, a także fakt, że żydowskie wartości i doświadczenia odegrały znaczącą rolę w jego rozwoju, miał ogromny wpływ na sposób wyrażania i rozumienia tej ideologii na przestrzeni wieków. lata. Doprowadziło to również do krytyki ideologii ze strony tych, którzy postrzegają ją jako podlegającą nadmiernemu wpływowi wartości żydowskich, a nie opartą na uniwersalnym zestawie zasad. Niemniej jednak pozostaje jasne, że żydowscy intelektualiści byli na czele rozwoju komunizmu, a ich dziedzictwo jest nadal odczuwalne. Rewolucja rosyjska 1917 r. była kluczowym wydarzeniem w historii, które zmieniło polityczny krajobraz świata. Powszechnie wiadomo, że komuniści stanęli na czele rewolucji, prowadząc szarżę ku nowemu porządkowi politycznemu i społecznemu. Jednak mniej znany jest fakt, że wielu z tych komunistów było Żydami. Pod koniec XIX wieku Żydzi w Rosji stawali w obliczu narastających prześladowań i dyskryminacji ze strony carskiego reżimu. W rezultacie wielu Żydów zdecydowało się znaleźć ukojenie w rewolucyjnych ideologiach marksizmu i anarchizmu. Te ideologie zapewniły Żydom platformę do walki o swoje prawa i lepsze życie dla ich narodu. Gdy rewolucja nabrała rozpędu, wielu Żydów wstąpiło w szeregi sił rewolucyjnych. Żydzi stanowili znaczną część partii bolszewickiej, w tym takich przywódców jak Grigorij Zinowjew, Lew Kamieniew i Jakow Swierdłow. Żydzi stanowili również dużą część Rady Piotrogrodzkiej, głównego gracza w rewolucji. W rzeczywistości Żydzi stanowili około połowy sowieckiego Komitetu Wykonawczego. Żydzi byli również zaangażowani we wczesne etapy powstania bolszewickiego, takie jak szturm na Pałac Zimowy i utworzenie rządu sowieckiego. Żydzi odegrali znaczącą rolę w Rewolucji Październikowej, która doprowadziła do powstania pierwszego na świecie rządu komunistycznego. Ludobójstwa popełnione przez żydowskich rosyjskich komunistów na początku XX wieku są jednymi z najbardziej przerażających i najmniej dyskutowanych zbrodni XX wieku. Od 1918 do 1921 roku około siedem milionów ludzi, głównie Ukraińców, zostało systematycznie zamordowanych lub zesłanych w tak zwanym Hołodomorze lub Wielkim Głodzie. Za tę tragedię odpowiedzialna była polityka Związku Radzieckiego „komunizmu wojennego”. Komunizm wojenny był sowieckim systemem gospodarczym i politycznym, który zmuszał chłopów do oddania państwu ich własności prywatnej i produkcji w zamian za skromne racje żywnościowe. Doprowadziło to do głodu w latach 1919-1920, w którym miliony ludzi zmarło z głodu. Oprócz Hołodomoru rosyjscy komuniści żydowscy dopuszczali się także Czerwonego Terroru podczas rosyjskiej wojny domowej, która była kampanią masowych egzekucji i deportacji osób uznanych za wrogów nowego państwa sowieckiego. W latach 1918-1921 czerwony terror spowodował śmierć setek tysięcy ludzi. Czerwony Terror, okres skrajnej przemocy i represji w Rosji Sowieckiej, został przeprowadzony przez żydowskich rewolucjonistów, którzy przejęli władzę w następstwie rewolucji październikowej 1917 roku. W tym czasie przywódcy bolszewiccy, tacy jak Leon Trocki i Grigorij Zinowjew, prowadzili kampanię terroru i zastraszania swoich rzekomych wrogów, w tym tych, którzy sprzeciwiali się rewolucji i nowemu rządowi komunistycznemu. Dokonano tego przy aktywnym wsparciu tajnej policji, znanej jako Czeka, której przewodził Feliks Dzierżyński, żydowski rewolucjonista. Czerwony Terror charakteryzował się masowymi aresztowaniami, egzekucjami i torturami. Tysiące ludzi zostało zabitych, a wielu zostało zesłanych do obozów pracy lub zesłanych. Celem ataków byli członkowie byłego rządu carskiego, duchowni, intelektualiści i inni przeciwnicy rewolucji. Józef Stalin odsunął Lwa Trockiego od władzy w Związku Radzieckim. Stalin usunął Trockiego ze stanowisk w partii komunistycznej i rządzie sowieckim. W 1929 r. Trocki został wygnany ze Związku Radzieckiego, aw 1940 r. został zamordowany w Meksyku przez agenta sowieckiej tajnej policji.   AUTOR Codzienny personel prawdziwości

  https://www.dailyveracity.com/2023/02/03/the-banned-truth-about-the-jewish-origins-of-modern-leftism/