Zamek Królewski! Żydowska agresja i polska nikczemna głupota

Wydarzenie, które odbyło się w poniedziałek na Zamku Królewskim w Warszawie, świętowało związek Żydów z chrześcijanami.

Jonny Daniels, przewodniczący „From the Depths” powiedział: „W zeszły poniedziałek wieczorem spotkaliśmy się na Zamku Królewskim w Warszawie, aby wygrać„ Silent Hero Mosberg Awards ”, aby nie dyskutować o antysemityzmie lub nienawiści, zebraliśmy się, aby świętować najwyższą formę miłości i pobożności, ryzykując życiem, aby ocalić życie drugiego.

„ Zebraliśmy się razem jako Żydzi i chrześcijanie z całego spektrum politycznego, aby podziękować i powiedzieć, że nie tylko działania tych Cichych Bohaterów nigdy nie zostaną zapomniane, ale także esencja”.

Wicemarszałek Knesset Hilik Bar (Labor) i amerykański polityk, pastor, były gubernator Arkansas Mike Huckabee zostali uhonorowani podczas ceremonii wręczenia nagród.

Podczas ceremonii wręczenia nagród uhonorowano:

1. Władysław Sajkowski

Władysław Sajkowski urodził się w Gostyninie 27 czerwca 1923 r. Po utworzeniu getta w Gostyninie Władysław przekazywał żywność uwięzionym Żydom. Przez jednego z Żydów w getcie, pana Shlomo Motla, który był technikiem radia elektrycznego i miał przepustkę do wejścia i wyjścia, zapewnił chleb, mleko i miód.

Szlomo wiedział, kiedy getto miało zostać zlikwidowane, a pewnego ranka przed likwidacją przybył do domu Władysława wraz z żoną, córką, matką i dwiema siostrami. Mieli ze sobą tylko małe torby z rzeczami osobistymi. Władysław ukrywał już podoficera Wojska Polskiego Konrada Swachę. Kobiety ukryły się w piwnicy pod mieszkaniem siostry Władysława, a Władysław, Szlomo i Konrad osiedlili się w kryjówce w pobliżu stodoły. Ukryli się na tydzień.

Następnie pomógł rodzinie Motli przekroczyć tzw. Zieloną granicę z Generalnym Gubernatorstwem. Po pewnym czasie otrzymał od nich list, w którym napisali, że z powodzeniem przybyli do Warszawy. Nie wiadomo jednak, czy przeżyli wojnę.

2. Danuta Frączek - w imieniu rodziców Leona i Kazimiery Frączek

Kazimiera i Leon Frączek mieszkali podczas wojny z dziećmi w Czechowicach-Dziedzicach. Leon działał w AK i organizował kryjówki dla ludzi, którym udało się uciec z transportów do Auschwitz. Pewnego dnia wyciągnął żydowskiego chłopca z pociągu, który wyglądał nadzwyczajnie jak syn Leona, Lesław. Chłopiec został objęty ochroną Frączka. Był tak podobny do Lesława, że ​​wszyscy myśleli, że to on. Chłopiec był ukryty przez 6 tygodni.

Ponadto Lesław Frączek wraz z innymi dziećmi zabrał jedzenie do miejscowego klasztoru, gdzie ukryto Żydów.

3. Irena Siła-Nowicka - w imieniu męża Władysława Siła-Nowickiego

Podczas II wojny światowej Irena (ur. 30 stycznia 1913 r.) I Władysław Siła-Nowiccy oraz ich córki Maria i Ewa mieszkali w Wylągu (część Kazimierza Dolnego). Tam przyszła do nich młoda dama żydowska Barbara Nowak. W cudowny sposób uniknęła jednego z transportów do niemieckiego nazistowskiego obozu śmierci na Majdanku. Siła-Nowiccy opiekowała się dziewczyną, zatrudniając ją jako opiekunkę dla swoich córek. Władysław zorganizował fałszywe dokumenty dla dziewczyny, dzięki czemu mogła bezpiecznie poruszać się po okolicy. Dzięki opiece Ireny i Władysławy Basia zdołała przetrwać okupację niemiecką. Po wojnie kobieta wyszła za mąż i pozostawała w przyjaznych stosunkach ze swoimi opiekunami przez wiele lat.

4. Jan Borkowski - w imieniu rodziców Władysława i Marii Borkowskich

We wsi Rzążew Władysław Borkowski (ur. 1902) prowadził gospodarstwo rolne. Jego dom był na uboczu wsi. Mieszkał z żoną Marianną i trójką dzieci. Władysław ukrył trzy osoby pochodzenia żydowskiego, wszystkie z miasta Zbuczyn. Byli w kryjówce pod oborą i schowani w domu.

Jan, syn Władysława, mówi: „Żydowska rodzina była z nami przez dwa lub trzy miesiące - i kiedy policja zaczęła szukać, a oni ostrzegali mojego ojca, mój ojciec wygłosił przemówienie”. Trzech Żydów znalazło schronienie w wykopanym lesie. Mieszkał z nimi Rosjanin. Po pewnym czasie wszyscy zostali złapani. Rosjanie przekazali Żydom i wskazali gospodarstwo Władysława Borkowskiego jako ich wcześniejszą kryjówkę. Żydzi byli przywiązani do drzewa i straceni.

10 kwietnia 1943 r. Żandarmi udali się do Borkowskich, którzy właśnie pracowali w polu. Niemcy poprowadzili Władysława w stronę domu, a następnie w stronę lasu. Jan wspomina: „[...] mój ojciec, gdy prowadzili, mój ojciec wziął różaniec na rozdrożu, przed lasem, zrobił z nami krzyż, Niemczysko wykopał ojca i zastrzelili go las, 150 metrów od domu. ” Marianna Borkowska doznała załamania nerwowego po śmierci męża. Nie była w stanie gospodarować.

5. Andrzej Zdulski - w imieniu Józefa i Julianny Zdulskich, jego rodzice.

Józef i Julianna Zdulski mieszkali ze swoimi dziećmi na terenie Białej Rawskiej, gdzie większość mieszkańców miała żydowskie korzenie. Zdulscy byli bardzo szanowaną i cenioną rodziną, Józef był aktywny społecznie i był głową wioski, a Julianna była wzorową gosposią, która doskonale dbała o swój dom i rodzinę.

Po wybuchu II wojny światowej Józef Zdulski zaczął działać jako łącznik w organizacji podziemnej. Wykorzystywał także swoją pozycję w społeczności, aby pomagać Żydom, którym wydawał dowody osobiste. Aby uniknąć złapania, mężczyzna sprytnie zakrył część pieczęci rogiem karty. Kiedy został oskarżony o wydawanie takich dokumentów Żydom, pokazał swój znaczek, który w przeciwieństwie do tego na żydowskich dokumentach nie został złomowany.

Ponadto Zdulski przez kilka tygodni ukrywał na strychu swojego domu małą żydowską dziewczynę.

 

http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/260440