You Gentiles by Maurice Samuels (Pub 1924)
Chapter 9: We The Destroyers
If anything, you must learn (and are learning) to dislike and fear the modern and "assimilated" Jew more than you did the old Jew, for he is more dangerous to you. At least the old Jew kept apart from you, was easily recognizable as an individual, is the bearer of the dreaded Jewish world-idea: you were afraid of him and loathed him. But to a large extent he was insulated. But as the Jew assimilates, acquires your languages, cultivates a certain intimacy, penetrates into your life, begins to handle your instruments, you are aware that his nature, once confined safely to his own life, now threatens yours. You are aware of a new and more than disconcerting character at work in the world you have built and are building up, a character which crosses your intentions and thwarts your personality.
My, niszczyciele,
Rozdział 9 Was Pogan Maurice Samuels (Pub 1924)
"My, Żydzi, my, niszczyciele, pozostaniemy niszczycielami na zawsze. Nic, co zrobisz, nie spełni naszych potrzeb i wymagań. Na zawsze zniszczymy, ponieważ potrzebujemy własnego świata, świata Boga, którego nie jest w waszej naturze budować". ['Bóg' dla tych psychopatów jest rzeczywiście Lucyfer, potwierdzone przez syjonista Harold Rosenthal w 1976 roku wywiad z Walter White Jr. -Ken Adachi]
The Jew, whose lack of contact with your world had made him ineffective, becomes effective. The vial is uncorked, the genius is out. His enmity to your way of life was tacit before. Today it is manifest and active. He cannot help himself: he cannot be different from himself: no more can you. It is futile to tell him: "Hands off!" He is not his own master, but the servant of his lifewill.
For when he brings into your world his passionately earnest, sinisterly earnest righteousness, absolute righteousness, and, speaking in your languages and through your institutions, scatters distrust of yourselves through the most sensitive of you, he is working against your spirit. You gentiles do not seek or need or understand social justice as an ultimate ideal. This is not your nature. Your world must so be fashioned as to give you the maximum of play, adventure, laughler, animal-lyricism. Your institutions frame themselves to this end: your countries and ideals flourish most gloriously when they serve this end most freely. All ideas of social justice must be subservient to this consideration: the Game first—then ultimate justice only as it can serve the Game.
I do not believe that we Jews are powerful enough to threaten your way of life seriously. We are only powerful enough to irritate, to disturb your conscience, and to break here and there the rhythmic rush of your ideas. We irritate you as a sardonic and humorless adult irritates young people by laughing at their play. For the real irritation lies in the fact that to our queries regarding your life there is no answer on our level: as to yours regarding our life there is no answer on yours. We Jews are accused of being destroyers: whatever you put up, we tear down. It is true only in a relative sense. We are not iconoclasts deliberately: we are not enemies of your institutions simply because of the dislike between us. We are a homeless mass seeking satisfaction for our constructive instincts. And in your institutions we cannot find satisfaction; they are the play institutions of the splendid children of man—and not of man himself. We try to adapt your institutions to our needs, because while we live we must have expression; and trying to rebuild them for our needs, we unbuild them for yours.
Because your chief institution is the social structure itself, it is in this that we are most manifestly destroyers. We take part in the economic struggle for existence : this necessity we share with you. But our free spiritual energies point away from this struggle, for, unlike you, we have no pleasure in it. You gentiles fight because you like to fight; we fight because we have to—and in order to win. It is not in a spirit of hypocrisy that you have turned your business world into a sporting arena, with joyous flourishes, slogans, pretenses. It is not in a spirit of hypocrisy that you talk of playing the Game while you cut each other's throats in the markets. You mean it. Your advertising-propaganda, books, with their sentimental appeals, are not lies; they are the true evidence of your spirit. It is only when we Jews, too, use these methods that there is hypocrisy. For we see starkly through your life-illusions : yet we are forced to use them in self-defense. But our inmost longings turn from this fierce and clamorously happy struggle: while your inmost longings are part of it. You give your best to it, yourselves, your souls. We give only our cleverness to it. This is why, in spite of the popular delusion to the contrary, there are hardly any Jews among the world's wealthiest men. The greatest financial institutions, as well as the world's greatest businesses, are almost exclusively non-Jewish.
Dislike of the Jew in business springs from the feeling that we regard all your play-conventions with amusement—or even contempt. Our abominable seriousness breaks jarringly into your life-mood. But you feel our disruptive difference most keenly, most resentfully, in our deliberate efforts to change your social system. We dream of a world of utter justice and God-spirit, a world which, would be barren for you, devoid of all nourishment, bleak, unfriendly, unsympathetic. You do not want such a world: you are unapt for it. Seen in the dazzling lights of your desires and needs our ideal is repellently morose.
We do wrong to thrust these ideals upon you, who are not for justice or peace, but for play-living. But we cannot help ourselves: any more than you can help resenting our interference. While we live we must give utterance to our spirit. The most insistent effort on our part will fail to change our nature.
Not that you are untouched by poverty, by human degradation: not that you do not wish at times that these unhappy things could be destroyed. But this is not in the direct line of march of your life. If social injustice were removed together with the Game, you would unquestionably recall both. Life before everything, freedom, joy, adventure.
I talk here of the modern, and not of the orthodox Jew. I talk of the Jew as alien as you to the forms of our orthodox and consciously Jewish life: this is the Jew who forms the backbone both of audience and contributor to your radical and revolutionary organs, the Jew who is the precipitating center of your spasmodic and inconsistent efforts for justice. This man, in your midst, is not to be recognized, on the surface, as a Jew. He himself repudiates—and in all sincerity —his Jewish affiliations. He is a citizen of the world; he is a son of humanity; the progress of all humankind, and not of any single group of it, is in his particular care.
It is to this Jew that liberals among you will point to refute my thesis. And it is precisely this Jew who best illustrates its truth. The unbelieving and radical Jew is as different from the radical gentile as the orthodox Jew from the reactionary gentile. The cosmopolitanism of the radical Jew springs from his feeling (shared by the orthodox Jew) that there is no difference between gentile and gentile. You are all pretty much alike : then why this fussing and fretting and fighting? The Jew is not a cosmopolitan in your sense. He is not one who feels keenly the difference between national and nation, and overrides it. For him, as for the orthodox Jew, a single temper runs through all of you, whatever your national divisions. The radical Jew (like the orthodox Jew) is a cosmopolitan in a sense which must be irritating to you: for he does not even understand why you make such a fuss about that most obvious of facts —that you are all alike. The Jew is altogether too much of a cosmopolitan—even for your internationalists.
Nor, in the handful of you who, against the desires and instincts of the mass of you, proclaim social justice as the life aim, is the Jew any more truly at home, at one with his milieu, than the old-time Jew in his world. Our very radicalism is of a different temper. Our spur is a natural instinct. We do not have to uproot something in ourselves to become "radicals," dreamers of social justice. We are this by instinct: we do not see it as something revolutionary at all. It is tacit with us. But with you it is an effort and a wrench. Your very ancestry cries out against it in your blood. . . . And you become silly and enthusiastic about it, with flag-waving, and shouting, and battle-hymns, and all the regular game-psychology proper to your world and way of life. Even of this you make a play.
But such as these radical and international movements are, the modern Jew (the best and most thoughtful modern Jew, that is) is nearer to them than to anything else in your world. He is the only true socialist and cosmopolitan— but in such a true and tacit sense that he is completely distinguished from all of you. It is one of many vital paradoxes —a thing illogical and yet true to life. It is our very cosmopolitanism that gives us our national character, Because we are the only ones who are cosmopolitan by instinct rather than by argument we remain forever ourselves.
In everything we are destroyers—even in the instruments of destruction to which we turn for relief. The very socialism and interim nationalism through which our choked spirit seeks utterance, which seem to threaten your way of life, are alien to our spirit's demands and needs. Your socialists and internationalists are not serious. The charm of these movements, the attraction, such as it is, which they exercise, is only in their struggle: it is the fight which draws your gentile radicals. And indeed, it is only as long as there is an element of adventure in being a radical that the radical movement retains any individuality. And it is only in the fierce period of early combat that you welcome us Jews—as allies. You are deluded in this—so are we. You go into the movement boldly, adventurously; we, darkly, tacitly. You make it a game; we do it because we cannot help ourselves. And sure enough, in the end, the split comes again. The liberal and the radical are as apt to dislike the Jew as the reactionaries are. The liberal and the radical do not use the weapons of the reactionaries: but the dislike is there, finds expression in anti-Semitic socialist and workers' movements and in the almost involuntary contempt which springs to the lips of countless intellectuals.
Philosophies do not remold natures. What your radicals want is another form of the Game, with other rules. Their discontent joins hands with Jewish discontent. But it is not the same kind of discontent. A little distance down the road the ways part for ever. The Jewish radical will turn from your social movement: he will discover his mistake. He will discover that nothing can bridge the gulf between you and us. He will discover that the spiritual satisfaction which he thought he would find in social revolution is not to be purchased from you. I believe the movement has already started, the gradual secession of the Jewish radicals, their realization that your radicalism is of the same essential stuff as your conservatism. The disillusionment has set in.
A century of partial tolerance gave us Jews access to your world. In that period the great attempt was made, by advance guards of reconciliation, to bring our two worlds together. It was a century of failure. Our Jewish radicals are beginning to understand it dimly.
We Jews, we, the destroyers, will remain the destroyers for ever. Nothing that you will do will meet our needs and demands. We will forever destroy because we need a world of our own, a God-world, which it is not in your nature to build. Beyond all temporary alliances with this or that faction lies the ultimate split in nature and destiny, the enmity between the Game and God. But those of us who fail to understand that truth will always be found in alliance with your rebellious factions, until disillusionment comes. The wretched fate which scattered us through your midst has thrust this unwelcome role upon us.
https://educate-yourself.org/cn/We-the-Destroyers-Chapter9-You-Gentiles-Pub1924.shtml#top
My, niszczyciele,
Rozdział 9 Was Pogan Maurice Samuels (Pub 1924)"My, Żydzi, my, niszczyciele, pozostaniemy niszczycielami na zawsze. Nic, co zrobisz, nie spełni naszych potrzeb i wymagań. Na zawsze zniszczymy, ponieważ potrzebujemy własnego świata, świata Boga, którego nie jest w waszej naturze budować". ['Bóg' dla tych psychopatów jest rzeczywiście Lucyfer, potwierdzone przez syjonista Harold Rosenthal w 1976 roku wywiad z Walter White Jr. -Ken Adachi]
[Uwaga redakcji: Ważne jest, aby pamiętać, że książka ta została opublikowana w 1924 roku, sześć lat po syjoniści Rothchild rozpoczęła bolszewicką łaźnię krwi rewolucji w Rosji i 9 lat przed Hitler wstąpił do kanclerza Niemiec. Rothchild stworzył komunizm próbował wyprzedzić Niemcy w następstwie trudności I wojny światowej narzuconych przez traktat wersalski i pośród dekadencji życia nocnego wprowadzonego do niemieckiego społeczeństwa (przez Żydów) pod rządami liberalnej Republiki Weimarskiej (również utworzonej na mocy traktatu wersalskiego). Syjoniści spotykali się co roku na Kongresie Syjonistycznym od jego powstania w 1897 roku pod rządami Teodora Herzla (z wyjątkiem lat 1914-1921 z powodu chaosu i zakłóceń narzuconych przez I wojnę światową). Żydowski syjonista nie nabył jeszcze "swojej ojczyzny" (która w rzeczywistości polega na kradzieży czyjejś "ojczyzny"), ale sondował różne możliwości w latach 20. Zorganizowany Żyd nie zrealizował jeszcze żadnego ze swoich wywrotowych planów dominacji i sprawowania kontroli nad innymi narodami, które planowali osiągnąć na swoich 100 syjonistycznych światowych kongresach, ale ich śmiałość i arogancja budowały, a niektórzy syjoniści, tacy jak Maurice Samuels, byli gotowi pozwolić pokornie "goyimowi" dokładnie wiedzieć, co mieli na myśli. Takie szczere rewelacje w druku nie byłyby możliwe w nadchodzących dziesięcioleciach - jak odkrył Harold Rosenthal 11 sierpnia 1976 roku - ale w 1924 roku, będąc jeszcze w fazie planowania wywrotu, niektórzy pisarze żydowscy ujawnili intencje syjonistyczne.]
Przez Maurice Samuels
http://educate-yourself.org/cn/We-the-Destroyers-Chapter9-You-Gentiles-Pub1924.shtml#top
E-Y Opublikowano 2 grudnia 2017
We The Destroyers (Rozdział 9 od Ciebie Pogan Maurice Samuels, Pub. 1924)
Cenzura Facebooka
Aby opublikować ten artykuł na Facebooku,link do TinyUrl widoczne poniżej. Facebook usunie każdy artykuł zidentyfikowany jako pochodzący z educate-yourself.org
https://tinyurl.com/y98826d
Ty poganki Maurice Samuels (Pub 1924)
Rozdział 9: My, niszczyciele
Jeśli w ogóle, musisz nauczyć się (i uczą się), aby nie lubić i obawiać się współczesnego i "zasymilowanego" Żyda bardziej niż starego Żyda, ponieważ jest on dla ciebie bardziej niebezpieczny. Przynajmniej stary Żyd trzymał się z dala od ciebie, był łatwo rozpoznawalny jako jednostka, jest nosicielem straszliwej żydowskiej idei świata: bałeś się go i nienawidziłeś go. Ale w dużej mierze był izolowany. Ale gdy Żyd przyswoi się, nabywa wasze języki, kultywuje pewną intymność, przenika do waszego życia, zaczyna obsługiwać wasze instrumenty, zdajesz sobie sprawę, że jego natura, niegdyś bezpiecznie ograniczona do własnego życia, teraz zagraża twojemu. Jesteś świadomy nowego i bardziej niż niepokojące charakter w pracy w świecie, który zbudował i buduje, charakter, który przecina swoje intencje i udaremnia swoją osobowość.
Żyd, którego brak kontaktu ze światem uczynił go nieskutecznym, staje się skuteczny. Fiolka jest odkorkowana, geniusz jest obecnie. Jego wrogość do twojego stylu życia była wcześniej milcząca. Dziś jest oczywiste i aktywne. On nie może sobie pomóc: nie może się różnić od siebie: nie możesz więcej. Daremne jest mu powiedzieć: "Ręce!" Nie jest on swoim panem, ale sługą jego życia.
Kiedy więc wnosi do waszego świata swoją żarliwą, złowieszczo gorliwą prawość, absolutną sprawiedliwość, a mówiąc w waszych językach i poprzez wasze instytucje, rozprasza nieufność wobec siebie poprzez najbardziej wrażliwe z was, on działa przeciwko waszego duchowi. Wy, poganie, nie szukacie, nie potrzebujecie ani nie rozumiecie sprawiedliwości społecznej jako ostatecznego ideału. To nie jest wasza natura. Twój świat musi być tak ukształtowany, aby dać ci maksimum zabawy, przygody, śmiechu, zwierzęcego liryzmu. Wasze instytucje wykadrują się w tym celu: wasze kraje i ideały rozkwitają najchemniej, kiedy służą temu celowi najwolniej. Wszystkie idee sprawiedliwości społecznej muszą być podporządkowane tej kwestii: najpierw Gra — potem ostateczna sprawiedliwość tylko wtedy, gdy może służyć Grze.
Nie wierzę, że my, Żydzi, jesteśmy wystarczająco silni, aby poważnie zagrozić waszego stylu życia. Jesteśmy wystarczająco silni, aby drażnić, zakłócać sumienie i łamać tu i ówdź tu i ówdź rytmiczny pęd waszych pomysłów. Irytujemy cię, gdy sardonic i humorless dorosłych irytuje młodych ludzi, śmiejąc się z ich gry. Dla prawdziwego irytacji polega na tym, że na nasze pytania dotyczące twojego życia nie ma odpowiedzi na naszym poziomie: co do Twojego życia nie ma odpowiedzi na Twoje. My, Żydzi, oskarża się nas o bycie niszczycielami: cokolwiek postawicie, niszczymy. To prawda tylko w sensie względnym. Nie jesteśmy ikonoklastami celowo: nie jesteśmy wrogami waszych instytucji tylko z powodu niechęci między nami. Jesteśmy bezdomnym, szukającym satysfakcji dla naszych konstruktywnych instynktów. A w waszych instytucjach nie możemy znaleźć satysfakcji; są instytucjami zabaw wspaniałych dzieci człowieka, a nie samego człowieka. Staramy się dostosować twoje instytucje do naszych potrzeb, ponieważ podczas życia musimy mieć ekspresję; i starając się odbudować je dla naszych potrzeb, odbudowaliśmy je dla Was.
Ponieważ wasza główna instytucja jest samą strukturą społeczną, to właśnie w tym jesteśmy najbardziej oczywistymi niszczycielami. Bierzemy udział w gospodarczej walce o istnienie – tę konieczność dzielimy z Wami. Ale nasze wolne duchowe energie wskazują na tę walkę, ponieważ w przeciwieństwie do was nie mamy w niej przyjemności. Ty poganie walczą, bo lubisz walczyć; walczymy, bo musimy — i po to, aby wygrać. To nie jest w duchu hipokryzji, że zamieniłeś swój świat biznesu w arenę sportową, z radosnymi rozkwitami, sloganami, pretekstami. To nie jest w duchu hipokryzji, że mówisz o grze, podczas gdy wyciąć sobie nawzajem gardła na rynkach. Masz na myśli to. Twoja reklama-propaganda, książki, z ich sentymentalnymi apelami, nie są kłamstwami; są prawdziwym dowodem waszego ducha. Tylko wtedy, gdy my, Żydzi, również korzystamy z tych metod, pojawia się hipokryzja. Ponieważ widzimy jaskrawo przez swoje złudzenia życia: ale jesteśmy zmuszeni do wykorzystania ich w samoobronie. Ale nasze najgłębsze tęsknoty odwracają się od tej zaciętej i krzykliwej szczęśliwej walki: podczas gdy wasze najgłębsze tęsknoty są jej częścią. Dajesz z siebie, sobie, swoim duszom swoje dusze. Dajemy mu tylko nasz spryt. Dlatego, pomimo powszechnego złudzenia, nie ma prawie żadnych Żydów wśród najbogatszych ludzi na świecie. Największe instytucje finansowe, a także największe firmy na świecie, są prawie wyłącznie nieżydowskie.
Niechęć do Żyda w biznesie wynika z poczucia, że wszystkie twoje konwencje gry traktujemy z rozbawieniem, a nawet pogardą. Nasza obrzydliwa powaga włamuje się żartobliwie do twojego życiowego nastroju. Ale czujesz naszą destrukcyjną różnicę najbardziej, najbardziej oburzająco, w naszych celowych wysiłkach na rzecz zmiany systemu społecznego. Marzymy o świecie zupełnej sprawiedliwości i Boży-duchu, świecie, który byłby dla ciebie jałowy, pozbawiony wszelkiego pożywienia, ponury, nieprzyjazny, nieprzychylny. Nie chcesz takiego świata: jesteś za to niezrzędny. Widziany w olśniewających światłach swoich pragnień i potrzeb nasz ideał jest odpychający morose.
Robimy źle, aby wepchnąć te ideały na was, którzy nie są dla sprawiedliwości czy pokoju, ale dla zabawy. Ale nie możemy sobie pomóc: bardziej niż można pomóc oburzać się na naszą ingerencję. Podczas życia musimy dać wypowiedź naszemu duchowi. Najbardziej natarczywy wysiłek z naszej strony nie zmieni naszej natury.
Nie dlatego, że jesteście nietknięci ubóstwem, ludzką degradacją: nie dlatego, że nie chcecie czasami, aby te nieszczęśliwe rzeczy mogły zostać zniszczone. Ale to nie jest w bezpośredniej linii marszu swojego życia. Gdyby niesprawiedliwości społecznej zostały usunięte wraz z Grą, bez wątpienia przypomnieć zarówno. Życie przed wszystkim, wolność, radość, przygoda.
Mówię tu o współczesnym, a nie o ortodoksyjnym Żydzie. Mówię o Żydzie tak obcym, jak o formach naszego ortodoksyjnego i świadomie żydowskiego życia: to jest Żyd, który stanowi trzon zarówno publiczności, jak i współtwórcy waszych radykalnych i rewolucyjnych organów, Żyda, który jest centrum waszych spazmatycznych i niespójnych wysiłków na rzecz sprawiedliwości. Ten człowiek, pośród was, nie może być rozpoznawany, na powierzchni, jako Żyd. On sam odrzuca i z całą szczerością swoje żydowskie przynależność. Jest obywatelem świata; Jest synem ludzkości; postęp całej ludzkości, a nie żadnej jej grupy, jest w jego szczególnej trosce.
To do tego Żyda liberałowie wśród was wskażą, aby obalić moją tezę. I to właśnie ten Żyd najlepiej ilustruje swoją prawdę. Niewierzący i radykalny Żyd różni się tak samo od radykalnego poganina jak ortodoksyjny Żyd od reakcyjnego poganina. Kosmopolityzm radykalnego Żyda wynika z jego uczucia (podzielanego przez ortodoksyjnego Żyda), że nie ma różnicy między poganinem a poganinem. Wszyscy jesteście bardzo podobni : to dlaczego to zamieszanie i fretting i walki? Żyd nie jest kosmopolityczny w twoim sensie. On nie jest tym, który czuje się bardzo różnica między narodem i narodem, i zastępuje go. Dla niego, jak dla ortodoksyjnego Żyda, przez was wszystkich biegnie jeden temperament, bez względu na wasze podziały narodowe. Radykalny Żyd (jak ortodoksyjny Żyd) jest kosmopolitycznym w pewnym sensie, który musi cię irytować: bo nawet nie rozumie, dlaczego robisz takie zamieszanie o tym najbardziej oczywistym faktach - że wszyscy jesteście tacy sami. Żyd jest zupełnie za dużo kosmopolityczny, nawet dla internacjonalistów.
Ani w garstce z was, którzy wbrew pragnieniom i instynktom masy was głoszą sprawiedliwość społeczną jako cel życiowy, jest Żydem bardziej prawdziwie w domu, w jednym ze swoim środowiskiem, niż dawnym Żydem w swoim świecie. Nasz radykalizm ma inny temperament. Nasz bodziec jest naturalnym instynktem. Nie musimy wykorzeniu czegoś w sobie, aby stać się "radykałami", marzycielami sprawiedliwości społecznej. Jesteśmy to przez instynkt: nie postrzegamy go jako coś rewolucyjnego w ogóle. To jest milczące z nami. Ale z tobą jest to wysiłek i klucz. Twoje pochodzenie woła przeciwko niemu we krwi. . . . I stajesz się głupi i entuzjastycznie nastawiony do tego, z machaniem flagą, krzykiem, hymnami bojowymi i całą regularną psychologią gry właściwą dla twojego świata i stylu życia. Nawet z tego można zrobić grę.
Ale takie jak te radykalne i międzynarodowe ruchy są, współczesny Żyd (najlepszy i najbardziej przemyślany współczesny Żyd, to znaczy) jest bliżej nich niż do czegokolwiek innego w swoim świecie. Jest jedynym prawdziwym socjalistą i kosmopolitycznym, ale w takim prawdziwym i milczącym sensie, że jest całkowicie odróżniany od was wszystkich. Jest to jeden z wielu ważnych paradoksów - coś nielogicznego, a jednocześnie prawdziwego w życiu. To jest nasz kosmopolityzm, który daje nam nasz charakter narodowy, Ponieważ jesteśmy jedynymi, którzy są kosmopolityczne przez instynkt, a nie przez argument pozostajemy na zawsze siebie.
We wszystkim, co jesteśmy niszczycielami — nawet w instrumentach zniszczenia, do których zwracamy się ku ulgi. Sam socjalizm i tymczasowy nacjonalizm, przez który nasz zadławiony duch szuka wypowiedzi, która wydaje się zagrażać twojemu życiu, są obce wymaganiom i potrzebom naszego ducha. Wasi socjaliści i internacjonaliści nie są poważni. Urok tych ruchów, atrakcja, jak to jest, które ćwiczą, jest tylko w ich walce: jest to walka, która przyciąga pogańców. I rzeczywiście, tylko tak długo, jak istnieje element przygody w byciu radykalnym, że radykalny ruch zachowuje jakąkolwiek indywidualność. I dopiero w okresie zaciekłej walki przyjmujecie nas, Żydów — jako sojuszników. Jesteście w tym złudni — tak samo my. Wchodzisz w ruch odważnie, przygód; my, ciemno, milcząco. Sprawiasz, że jest to gra; robimy to, ponieważ nie możemy sobie pomóc. I na pewno, w końcu podział przychodzi ponownie. Liberałowie i radykałowie są tak samo chlubni, jak żyd, jak reakcyjni. Liberałowie i radykalni nie używają broni reakcyjnych: ale niechęć jest, znajduje wyraz w antysemickich ruchach socjalistycznych i robotniczych oraz w niemal mimowolnej pogardzie, która rodzi się na ustach niezliczonych intelektualistów.
Filozofie nie remold natury. To, czego chcą twoi radykałowie, to inna forma Gry, z innymi zasadami. Ich niezadowolenie łączy ręce z żydowskim niezadowoleniem. Ale to nie jest ten sam rodzaj niezadowolenia. Niewielka odległość w dół drogi drogi część na zawsze. Żydowski radykał odwróci się od twojego ruchu społecznego: odkryje swój błąd. Odkryje, że nic nie może wypełnić przepaści między tobą a nami. Odkryje, że duchowej satysfakcji, którą miał znaleźć w rewolucji społecznej, nie można kupić od was. Wierzę, że ruch już się rozpoczął, stopniowa secesja żydowskich radykałów, ich świadomość, że radykalizm jest z tych samych podstawowych rzeczy, jak konserwatyzm. Rozczarowanie ma ustawić w.
Stulecie częściowej tolerancji dało nam Żydom dostęp do waszego świata. W tym okresie, przez strażników pojednania, podejmowali wielką próbę zjednoczenia naszych dwóch światów. To było stulecie porażki. Nasi żydowscy radykałowie zaczynają to słabo rozumieć.
My, Żydzi, my, niszczyciele, pozostaniemy niszczycielami na zawsze. Nic, co zrobisz, nie spełni naszych potrzeb i wymagań. Na zawsze zniszczymy, ponieważ potrzebujemy własnego świata, świata Boga, którego nie jest w waszej naturze budować. Poza wszelkimi tymczasowymi sojuszami z tą czy tą frakcją leży ostateczny podział natury i przeznaczenia, wrogość między Grą a Bogiem. Ale ci z nas, którzy nie rozumieją, że prawda zawsze znajdzie się w sojuszu z waszymi zbuntowanymi frakcjami, dopóki nie nadejdzie rozczarowanie. Nędzny los, który rozproszył nas pośród was, nabił na nas tę niepożądaną rolę.
